áusführen
vt
1) экспартава́ць, выво́зіць
2) выво́дзіць (гуля́ць)
3) выко́нваць
4) выка́зваць; тлума́чыць, выклада́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
гада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Варажыць: прадказваць што‑н. па якіх‑н. прыметах. Па зімах гадаюць пра лета. □ На рамонках [Аксана] гадала: Ці кахае, ці не? Бачыла.
2. Выказваць здагадкі, меркаваць. Не сніў, не думаў, не гадаў, што так са мною стане. Пушча. Спыніўшыся на лузе, хлапчукі Услых гадаюць: — Хто ідзе такі? Гаўрусёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
signify [ˈsɪgnɪfaɪ] v.
1. fml зна́чыць, азнача́ць, мець значэ́нне;
It doesn’t signify. Гэта не мае значэння.
2. пака́зваць, выка́зваць;
signify one’s agreement by nodding пака́зваць сваю́ зго́ду кіўко́м галавы́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
хвалі́ць, хвалю, хваліш, хваліць; незак., каго-што.
Выказваць адабрэнне, пахвалу каму‑, чаму‑н. Пан хваліць лес, хоча даражэй з купца злупіць, а купец падтаквае яму ды адводзіць далей у гушчарню. Якімовіч. Коля вучыўся добра, і настаўнік яго хваліў: — Хоць маленькі, ды ўдаленькі. С. Александровіч. Каня хвалі пасля дарогі. Прымаўка. Аржаная каша сама сябе хваліць. Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
complain [kəmˈpleɪn] v. (of, about) ска́рдзіцца, выка́зваць незадавальне́нне/незадаво́ленасць;
complain of headache(s)/of loneliness/of being misunderstood ска́рдзіцца на галаўны́ боль/на адзіно́ту/на то́е, што цябе́ не разуме́юць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
acknowledge [əkˈnɒlɪdʒ] v.
1. прызнава́ць; згаджа́цца (з чым-н.);
aknowledge the need for reforms прызнава́ць неабхо́днасць рэфо́рм;
acknowledge one’s guilt/mistake прызнава́ць сваю́ віну́/памы́лку
2. выка́зваць удзя́чнасць
3. пацвярджа́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
darzyć
незак. kogo czym1. кніжн. дарыць каму што;
2. адчуваць што да каго; аказваць што каму;
~ć kogo szacunkiem ~ć — паважаць каго; выказваць шанаванне;
~ć zaufaniem — аказваць давер; давяраць;
~ć kogo sympatią — сімпатызаваць каму; выказваць сімпатыю
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ánerkennung
f -, -en ухвале́нне, адабрэ́нне
in ~ (G) — прызнаючы́
j-m ~ zóllen — выка́зваць каму́-н. адабрэ́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
выклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
1. Вучыць каго‑н. чаму‑н., перадаючы звесткі з якой‑н. галіны ведаў. Выкладаць родную мову.
2. і без дап. Займацца педагагічнай практыкай, працаваць настаўнікам. Выкладаць у школе.
3. Выказваць, тлумачыць. Выкладаць свае думкі. □ Па меры таго, як выкладаў Сцёпка свой план, слухачы ўсё больш і больш захапляліся ім. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., на каго-што, з дадан. сказам і без дап.
Выказваць крыўду на каго‑, што‑н., нездавальненне кім‑, чым‑н. Было страшна, голадна, але Анатоль ніколі не хныкаў, ніколі не наракаў на цяжкасці. Асіпенка. З людзьмі Аўгуст Эрнеставіч умее ладзіць. Шафёры, грузчыкі, возчыкі, экспедытары з пагрузачнай канторы на яго не наракаюць. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)