гада́ць

1. (варажыць) wáhrsagen неаддз. vt; Kárten légen [schlágen*] (на картах);

2. (выказваць здагадкі) mútmaßen неаддз. vt, Vermútungen ánstellen, vermúten;

◊

гада́ць [варажы́ць] на кафе́йнай гу́шчы aus dem Káffeesatz lésen* [orákeln]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gréinen

vi

1) хндкаць

im Schlaf ~ — гавары́ць [мармыта́ць] у сне

2) бу́ркаць, выка́зваць незадаво́ленасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

äußern

1.

vt пака́зваць, выяўля́ць; выка́зваць

2.

(sich)

1) выка́звацца

2) выяўля́цца, пака́звацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Мы́ркаць ’гаварыць, запінаючыся, спыняючыся на паўслове’ (Мядзв.), ’наспеўваць праз зубы, сабе пад нос’, ’выказваць незадавальненне нараканнем’ (Нас.), ’мармытаць’ (Шат.), мыркун ’буркатун’, мыркуння ’гугнявая жанчына’, ’жанчына, якая на ўсялякую прапанову выказвае незадавальненне’ (Нас.), мырчэць ’бурчаць, муркаць; мармытаць’ (Юрч.). Укр. миркнути, рус. мыркнуть ’мармытаць’, ’наспеўваць сабе пад нос’. Гукапераймальнае (Шахматаў, ИОРЯС, 7, 2, 337; Фасмер, 3, 24; Васілеўскі, Прадукт. тыпы, 72).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

object​2 [əbˈdʒekt] v. (to) пярэ́чыць, пратэстава́ць, выка́зваць нязго́ду;

I object. Я супраць;

I must strongly object to this remark. Я рашуча не згодны з гэтай заўвагай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tribute [ˈtrɪbju:t] n.

1. дані́на;

lay a tribute on smb. налажы́ць дані́ну на каго́-н.

2. ушанава́нне; го́нар;

pay tribute to smb. выка́зваць зна́кі паша́ны каму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

обнару́живать несов.

1. (делать видимым) пака́зваць;

2. (выказывать) выка́зваць, выяўля́ць, пака́зваць;

обнару́живать тала́нт выяўля́ць та́лент;

3. (находить) знахо́дзіць;

4. (устанавливать) выяўля́ць; см. обнару́жить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падта́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Выказваць згоду з чыёй‑н. думкай, разважаннем, звычайна паўтараючы слова «так» і пад. Калі.. [Іслам-Бей] аб чым-небудзь разважае, трэба яму заўсёды падтакваць, бо калі маўчыш, яму здаецца, што не верыш яму. Бядуля. Цётка Стэфа, відаць, поўнасцю згаджалася з мужам, бо ўсё ківала галавою, падтаквала. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сы́каць ’утвараць свісцячыя гукі’, ’выказваць сваё незадавальненне, злоснічаць’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт., Шат., Некр.; ашм., Стан.), ’шыпець (аб гусях)’, ’выказваць незадавальненне, пагражаць’ (Нас.), ’сіпець; наракаць’ (Сл. ПЗБ), ’пакрыкваць на старэйшых’ (Цых.), ’кідаць сярдзітыя рэплікі’ (Варл.), ’сіпець (пра гадзюку)’ (Некр., Варл., ЛА, 1), ’шыпець’, сы́кацца ’абараняцца пагрозлівым шыпеннем’ (ТС), сыча́ць ’сіпець, свісцець’ (Байк. і Некр.), сычэ́ць ’сыкаць’ (ТСБМ), сыча́ць, сыча́ті, сычэ́ты ’тс’ (вільн., беласт., драг., Сл. ПЗБ), сык ’сіпенне’ (Сцяшк. Сл.); сюды ж сы́кацень ’гад, змяя’ (ТС). Укр. сича́ти, си́кати ’шыпець, утвараць свісцячыя гукі’, рус. сы́кать, польск. sykać, syczeć, syknąti, в.-луж. sykać, н.-луж. sykaś, чэш. sykati, syčeti, славац. syčať, серб.-харв. сѝкати, славен. síkati, síčati. Прасл. *syčati і *sykati, гукапераймальнага паходжання; гл. Фасмер, 3, 817; Махэк₂, 548; Міклашыч, 335. Борысь (590) узводзіць да і.-е. гукапераймальнага элемента *sū‑, які адлюстроўвае сыканне; Шустар-Шэўц (2, 1384) параўноўвае яшчэ з *sik‑ (гл. сікаўка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

clothe [kləʊð] v. (clothed; fml clad)

1. апрана́ць, адзява́ць; забяспе́чваць во́праткай;

feed and clothe one’s family кармі́ць і апрана́ць сям’ю́;

warmly clothed цёпла апра́нуты

2. афармля́ць, выка́зваць (думкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)