call out

а) кры́кнуць, гукну́ць

б) выкліка́ць во́йска (на дапамо́гу цыві́льным ула́дам)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Heer

n -(e)s, -e

1) во́йска, а́рмія

stéhendes ~ — пастая́нная а́рмія

2) бе́зліч, про́рва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канцэнтрава́ць несов., в разн. знач. концентри́ровать;

к. во́йскі — концентри́ровать войска́;

к. раство́р — хим. концентри́ровать раство́р;

к. ува́гу — перен. концентри́ровать внима́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назе́мны в разн. знач. назе́мный;

~ная чыгу́нка — назе́мная желе́зная доро́га;

~ныя во́йскі — назе́мные войска́;

раке́ты ~нага базі́равання — раке́ты назе́много бази́рования

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інфантэ́рыя

(іт. infanteria)

уст. пяхота, пяхотнае войска;

генерал ад інфантэрыі — самы высокі генеральскі чын у пяхотных войсках царскай Расіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

conscript

[kənˈskrɪpt]

1.

v.t.

1) набіра́ць (у во́йска)

2) канфіскава́ць (для дзяржа́ўнага ўжы́тку)

2.

adj.

прызва́ны (у во́йска)

3. [ˈkɑ:nskrɪpt]

n.

прызыўні́к -а́ m., прызыўны́ -о́га m.; навабра́нец -ца, рэ́крут -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zaciąg, ~u

м. набор; вярбоўка; прызыў;

zaciąg do wojska — набор у войска

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пограни́чный паграні́чны, паме́жны, суме́жны;

пограни́чная полоса́ паграні́чная (паме́жная, суме́жная) паласа́;

пограни́чный пост паграні́чны пост;

пограни́чные войска́ паграні́чныя (паме́жныя) во́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

регуля́рный в разн. знач. рэгуля́рны;

регуля́рный дохо́д рэгуля́рны дахо́д;

регуля́рная доста́вка газе́т рэгуля́рная даста́ўка газе́т;

регуля́рные войска́ рэгуля́рныя во́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ар’ерга́рд ’частка войска ззаду асноўных сіл’ (БРС). З рус. арьергард (Крукоўскі, Уплыў, 82), якое ў Пятроўскую эпоху запазычана з франц. arrière‑garde (Шанскі, 1, А, 157; Фасмер, 1, 92). На французскую крыніцу беларускага слова ўказвалі БМ, 43–44; Юрігелевіч, 130.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)