анізакары́я
(ад аніза- + kore = зрэнка)
розная велічыня зрэнак у асоб з захворваннем галаўнога і спіннога мозгу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
пастая́нны постоя́нный;
п. кло́пат — постоя́нная забо́та;
○ ~нная велічыня́ — постоя́нная величина́;
п. ток — эл. постоя́нный ток;
п. лік — постоя́нное число́;
п. капіта́л — эк. постоя́нный капита́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Калі́бр (Сержп.: чэрці ўсялякага калібру); калибиръ ’размер’ (Нас.). Відавочнае запазычанне, фанетычны крытэрый не вельмі пераканаўчы, паколькі такая форма магла натуральна ўтварыцца на бел. глебе з першаснага калібр, гэта дазваляе меркаваць, што запазычана з польск. kaliber ’памер, велічыня’. Польск. слова хутчэй за ўсё да ням. Kaliber, якое з італ. calibro, а гэта з араб. kâlib. Аднак і арабская лексема ўзыходзіць да грэч. καλοπόδιον ’форма, узор’, гл. Фасмер, 2, 166.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пара́метр
(гр. parametron = які адмервае)
1) мат. велічыня, якая ўваходзіць у якую-н. формулу і захоўвае пастаяннае значэнне толькі для дадзенага выпадку;
2) велічыня, якая характарызуе пэўную ўласцівасць устройства, сістэмы або з’явы, працэсу (напр. тэхнічныя параметры).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
аб’ём, ‑у, м.
1. Велічыня прадмета, выражаная ў кубічных адзінках. Аб’ём геаметрычнага цела. Аб’ём каўша — 0,6 кубаметра. Аб’ём грудной клеткі.
2. перан. Змест чаго‑н. з пункту гледжання памераў, саставу, колькасці і пад. Па аб’ёму матэрыял быў пасільны для вучняў. Аб’ём работ. Аб’ём вытворчасці. Аб’ём патрабаванняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́лькасць, ‑і, ж.
1. Лік, велічыня, аб’ём, маса. Вялікая колькасць. Колькасць кніг. Павелічэнне колькасці ападкаў.
2. Філасофская катэгорыя, якая памагае пазнанню адлюстроўваць прадметы і з’явы навакольнага свету з боку аб’ёму, ліку, ступені развіцця, тэмпаў змянення і інш. (выкарыстоўваецца ва ўзаемадзеянні з катэгорыяй якасці). Пераход колькасці ў якасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кошт, ‑у, М ‑шце, м.
Выражаная ў грашах вартасць чаго‑н. або велічыня затрат на што‑н. Кошт гадзінніка. Кошт вытворчасці. Кошт працы.
•••
За кошт чаго — выкарыстоўваючы што‑н. для якой‑н. мэты.
На чый (які) кошт; за чый (які) кошт — на чые‑н. сродкі, грошы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гран
(лац. granum = зерне)
1) адзінка аптэкарскай вагі, роўная 0,062 грама;
2) перан. мізэрная велічыня.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Betrág
m -(e)s, -träge су́ма, вы́нік, ва́ртасць; ко́лькасць; матэм. велічыня́
im ~ — у су́ме
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kapazität
f -, -en
1) тэх. ёмістасць
2) (вытво́рчая) магу́тнасць
3) знакамі́тасць, велічыня́ (у навуцы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)