узаемадзе́йнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Быць, знаходзіцца ва ўзаемадзеянні, дзейнічаць узгоднена. Жыццёвы вопыт большасці пісьменнікаў праз творы актыўна ўзаемадзейнічаў з вопытам чытача, які сам зведаў, што такое вайна. Дзюбайла.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
guer(r)illa
[gəˈrɪlə]
1.
n.
1) партыза́н -а m.
2) партыза́нка f.; партыза́нская вайна́
2.
adj.
партыза́нскі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
узбагаці́ць сов., в разн. знач. обогати́ть;
вайна́ ўзбагаці́ла вае́нных прамысло́ўцаў — война́ обогати́ла вое́нных промы́шленников;
у. свой во́пыт — обогати́ть свой о́пыт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
спусто́шыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак.
1. што. Зруйнаваць, нанесці матэрыяльныя страты.
Вайна спустошыла гарады і вёскі.
2. перан., каго-што. Пазбавіць маральных сіл, зрабіць няздольным да актыўнага жыцця.
Амаральныя паводзіны спустошылі жыццё гэтага чалавека.
3. што. Пра глебу: зрабіць неўрадлівай.
Безгаспадарчыя адносіны спустошылі глебу.
|| незак. спусташа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і спусто́шваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. спусташэ́нне, -я, н. і спусто́шванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
руі́на 1 Рэшткі разбуранага будынка (БРС); вайна (Грыг. 1838—1840, Тал. Мядзв.). Тое ж руні́на (Дзятлавіцкая вол. Гом. Радч., 1888, стар. XII).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
вызвале́нчы Befréiungs-; Fréiheits-;
вызвале́нчы рух Befréiungsbewegung f -, -en;
вызвале́нчая вайна́ Befréiungskrieg m -(e)s, -e, Fréiheitskrieg m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прэвенты́ўна прысл, прэвенты́ўны präventív [-vɛn-], Präventív-; vórbeugend;
прэвенты́ўная вайна́ Präventívkrieg [-vɛn-] m -(e)s, -e;
прэвенты́ўныя за́хады vórbeugende Máßnahmen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абжы́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад абжыць.
2. у знач. прым. Асвоены, прыстасаваны для жылля; добраўпарадкаваны. Абжыты дом. □ Вайна зрушыла з абжытых, наседжаных месц дзесяткі, сотні тысяч людзей. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падлячы́цца, ‑лячуся, ‑лечышся, ‑лечыцца; зак.
Разм. Палячыцца, крыху паправіць сваё здароўе. Пакуль падлячыўся [Бондар], стаў на ногі, вайна грымела ўжо за Смаленскам. Навуменка. Крыху падлячыўся [Ваня], а пасля яго адпусцілі далечвацца дамоў. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тупатня́, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і тупаніна. Чутна была бязладная тупатня ног наверсе. Лынькоў. Тупатні ў Багдана зранку было многа... Хоць і вайна, а ў брыгадзе работа не перапыняецца. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)