historic

[hɪˈstɔrɪk]

adj.

1) сла́ўны або́ ва́жны ў гісто́рыі

2) гістары́чны

historic site — гістары́чная мясьці́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пава́жна прысл, пава́жны

1. (важны, уплывовы) wíchtig, gewíchtig; máßgebend; würdevoll; ernst; gedíegen;

пава́жная асо́ба éine wíchtige [máßgebende] Persón;

2. (няспешны, павольны) lángsam; schwérfällig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ważny

ważn|y

1. важны, значны;

~a rola — важная роля;

2. юр. сапраўдны (пра дакумент)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

жыццёвы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да жыцця, звязаны з жыццём (у 2, 4 і 6 знач.). Жыццёвыя працэсы. Жыццёвы шлях. Жыццёвы ўзровень.

2. Важны, істотны для жыцця, неабходны для грамадства. Жыццёвыя цэнтры краіны. Жыццёвыя інтарэсы.

3. Які адпавядае рэчаіснасці, узяты з жыцця; праўдападобны. Жыццёвы вобраз. Жыццёвая сітуацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

notable [ˈnəʊtəbl] adj. (for) ва́рты ўва́гі, зна́чны, ва́жны; выда́тны;

notable events ва́жныя падзе́і;

notable artists знакамі́тыя мастакі́;

a man notable for his wit чалаве́к, вядо́мы сваёй дасці́пнасцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

weighty

[ˈweɪti]

adj.

1) цяжкі́; ва́жкі

2) ва́жны, уплыво́вы; ва́жкі, перакана́ўчы

weighty arguments — ва́жкія, перакана́ўчыя аргумэ́нты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грандыёзны

(іт. grandioso, ад лац. grandis = вялікі, важны)

1) велізарны, велічэзны, велічны (напр. г палац, г-ае відовішча);

2) незвычайны па сваіх маштабах, размаху (напр. г-ае будаўніцтва).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

valid

[ˈvælɪd]

adj.

1) ва́жкі

a valid argument — ва́жкі до́вад

2) чы́нны, які́ ма́е сі́лу, дзейнічае, абавя́звае

The contract is valid — Кантра́кт ма́е сі́лу

3) ва́жны

The ticket is valid for a month — Біле́т ва́жны на ме́сяц

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

істо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які складае сутнасць або датычыцца сутнасці чаго‑н.; значны, важны, асноўны. Істотны недахоп. Істотная розніца. Істотны ўклад у навуку. □ Кастрычніцкія дні 1917 года ў былой Расіі зрабілі вельмі істотную папраўку да гісторыі грамадства. Галавач. Мова героя — адзін з істотных сродкаў раскрыцця і выяўлення яго ўнутранага свету. Барсток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

serious [ˈsɪəriəs] adj.

1. сур’ёзны, ва́жны;

be serious about smth. ста́віцца сур’ёзна да чаго́-н.

2. ця́жкі, сур’ёзны;

a serious illness ця́жкая хваро́ба;

a serious argument ва́жкі аргуме́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)