напя́ць, -пну́, -пне́ш, -пне́; -пнём, -пняце́, -пну́ць; напя́ў, -пя́ла; -пні́; -пя́ты; зак., што.
1. Нацягнуўшы, зрабіць тугім або туга замацаваць.
Н. лейцы.
Н. струны на скрыпцы.
2. Надзець што-н., нацягнуць (разм.).
Н. боты.
|| незак. напіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. напіна́нне, -я, н. (да 1 знач.).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
гало́ш, галёш
(фр. galoche)
гумавы абутак, які надзяваецца на боты, чаравікі, валёнкі для засцярогі іх ад гразі, вады;
перан. сесці ў г. — пацярпець няўдачу.
 Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова) 
адцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм.
1. Доўга пранасіць адзенне, абутак. Пяць гадоў адцягаў боты.
2. Адцягнуць у некалькі заходаў. Адцягаць галлё ўбок.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
ако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Тое, чым акаваны які‑н. прадмет. Жалезная акоўка прыклада звонка ляснула, і адразу на боты пырснула кроў. Асіпенка.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
катава́льня, ‑і, ж.
Тое, што і засценак 1. Для цябе [Міхал] былі падрыхтаваны пасткі, катавальні. На цябе былі нацэлены боты, зброя патрулёў і вартавых. Карпаў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
падано́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Данасіць, знасіць усё, многае. Паданошваць боты.
2. Разм. Кончыць насіць (у 1 знач.) што‑н. Паданошваць дровы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
пераабу́ць, ‑абую, ‑абуеш, ‑абуе; зак., што.
Змяніць абутак, абуць іначай. Пераабуць боты. Пераабуць правую нагу. // каго. Абуць у іншы абутак. Пераабуць дзяцей у сухое.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
абу́ць, абу́ю, абу́еш, абу́е; абу́ты; зак., каго-што.
1. Надзець на ногі сабе ці каму-н. абутак.
А. боты.
2. Забяспечыць каго-н. абуткам.
Трэба на зіму дзяцей а.
◊
Абуць у лапці — абхітрыць, давесці да беднасці.
Гу́лі не аднаго ў лапці абулі (прыказка).
|| незак. абува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
увабра́цца, убяру́ся, убярэ́шся, убярэ́цца; убяро́мся, убераце́ся, убяру́цца; увабра́ўся, -ра́лася; убяры́ся; зак. (пераважна ў прошлым часе).
1. Пранікнуць унутр чаго-н., паглынуцца, уцягнуцца.
Дзёгаць увабраўся ў юхтовыя боты.
2. Усяліцца куды-н. або забрацца, залезці куды-н. (разм.).
У. ў новую кватэру.
У. ў гушчар.
|| незак. убіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
lick2 [lɪk] v.
1. ліза́ць, аблі́зваць
2. infml узя́ць верх, пабі́ць (перамагчы ў бойцы або спаборніцтве)
 ♦
lick one’s wounds залі́зваць ра́ны;
lick smb.’s boots ліза́ць каму́-н. бо́ты
 Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)