Léibschmerz

m -es, -en боль у жываце́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пале́гчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., што.

1. Зрабіць менш цяжкім, аблегчыць.

П. пераправу.

2. Змякчыць, паслабіць.

П. боль.

|| незак. палягча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. палягчэ́нне, -я, н. і палёгка, -і, ДМ -гцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́ляцца несов., разг.

1. (причинять боль) тере́ть, жать;

2. перен. (проявлять нерешительность) мя́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ache​1 [eɪk] n. боль;

a dull ache тупы́ боль;

I’ve got (a) toothache. Мне/у мяне баліць зуб;

My body was all aches and pains. Маё цела ўсё балела.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сці́хнуць, -ну, -неш, -не; сціх, -хла; -ні; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра гукі, шумы: перастаць гучаць, стаць нячутным.

Крокі сціхлі.

Гул аўтобуса сціх.

2. Перастаць гаварыць, спяваць, крычаць; замоўкнуць.

Гутарка пад акном сціхла.

Дзяўчаты сціхлі.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Пра з’явы прыроды: паменшыцца ў сіле; спыніцца.

К вечару вецер сціх.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Суняцца (пра боль і пад.).

Зубны боль сціх.

|| незак. сціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bodily​1 [ˈbɒdɪli] adj. цяле́сны, фізі́чны;

bodily pain фізі́чны боль;

bodily harm кале́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

earache [ˈɪəreɪk] n. вушны́ боль;

I’m having (an) earache. У мяне баляць вушы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

toothache [ˈtu:θeɪk] n. зубны́ боль;

I’ve got (a) toothache. У мяне баляць зубы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абязбо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Штучна зняць боль (пры хірургічнай аперацыі і пад.). Абязболіць роды. Абязболіць замарожваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знямо́жанасць, ‑і, ж.

Стан зняможанага. Зняможанасць, пакутлівы боль у галаве і на ўсім целе затрымалі .. [Зіну] у дарозе. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)