1. звычайна мн. Грошы, каштоўныя дарагія рэчы, каштоўнасці, схаваныя дзе-н.
Незлічоныя скарбы і багацце.
2.перан.; звычайна мн. Духоўныя і культурныя каштоўнасці (кніжн.).
Скарбы духоўнай культуры беларускага народа.
3.перан. Пра каго-, што-н. вельмі вялікай вартасці.
Гэты артыст — сапраўдны с.
4. Багацце, маёмасць, хатнія рэчы.
Уласны с.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Künstler
m -s, -
1) маста́к, дзе́яч маста́цтва
verdíenter ~ — заслу́жаны дзе́яч маста́цтва
2) арты́ст
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ВАДЗЯНО́Й Міхаіл Рыгоравіч
(23.12.1924, г. Харкаў — 11.9.1987),
украінскі артыст аперэты. Нар.арт.СССР (1978). Вучыўся ў Ленінградскім тэатр. ін-це (1939—41). З 1954 артыст Адэскага т-ра муз. камедыі (у 1979—83 маст. кіраўнік і дырэктар). Яго выкананне вылучалася пластычнасцю, лёгкасцю і вытанчанасцю сцэн. малюнка. Сярод роляў: Фларыдор («Мадэмуазель Нітуш» Ф.Эрвэ), Боні («Сільва» І.Кальмана), Мішка-Япончык («На світанні» А.Сандлера), Яшка-буксір («Белая акацыя» І.Дунаеўскага), Дулітл («Мая цудоўная лэдзі» Ф.Лоу); у кіно — Папандопула («Вяселле ў Малінаўцы», 1967).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
гастралёр
(ад гастролі)
1) артыст, які прыехаў на гастролі;
2) перан. чалавек, які часта мяняе месца работы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гімна́ст
(гр. gymnastes)
1) спартсмен, які займаецца гімнастыкай (спартыўнай, мастацкай);
2) артыст, які валодае цыркавым гімнастычным майстэрствам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
перайгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1.што. Сыграць паўторна.
П. партыю.
2.перан., што. Вырашыць па-іншаму, зрабіць інакш, змяніць (разм.).
Яны ўдвух перайгралі тую справу.
3.што. Сыграць усё, многае.
П. усе п’есы.
4.без дап. Сыграць ролю ненатуральна, перабіраючы меру (разм.).
У гэтай сцэне артыст яўна перайграў.
|| незак.пераі́грываць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.пераі́грыванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АКЦЁР
(франц. acteur ад лац. actor выканаўца),
артыст, выканаўца роляў у драматычных, оперных, балетных, муз. камедыі, лялечных спектаклях, у цыркавых, эстрадных паказах, у кіно, на радыё і тэлебачанні. Гл.Акцёрскае мастацтва.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
іміта́тар
(лац. imitator = пераймальнік)
1) той, хто імітуе каго-н., што-н.;
2) артыст, які прафесіянальна займаецца імітацыяй.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
kabaretowy
кабарэтны; які адносіцца да кабарэ;
aktor kabaretowy — артыст кабарэ;
teatrzyk kabaretowy — тэатр-кабарэ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ВАЛАМА́Т-ЗАДЭ́ Гафар Рустамавіч
(н. 9.5.1916, г. Худжанд, Таджыкістан),
таджыкскі артыст балета, балетмайстар, рэжысёр. Нар.арт.СССР (1976). Вучыўся ў Дзярж. ін-це тэатр. мастацтва ў Маскве (1947—51). З 1934 артыст, у 1951—63 і гал. балетмайстар Таджыкскага т-ра оперы і балета імя Айні. Сярод пастановак: балеты «Лейлі і Меджнун» С.Баласаняна (1947), «Эсмеральда» Ц.Пуні (1953), «Бахчысарайскі фантан» Б.Асаф’ева (1954), «Дзільбар» А.Ленскага (1954, 1957), «Карсар» А.Адана (1960), оперы «Паўстанне Васэ» Баласаняна (1958), «Хітрыкі Майсары» С.Юдакова (1962). Арганізатар (1965) і маст. кіраўнік тадж. ансамбля «Лола». Дзярж. прэмія СССР 1949.