пасляро́давы мед postnatál, Náchgeburts -;
пасляро́давая гара́чка Kíndbettfieber n -s;
пасляро́давы перы́яд Náchgeburtszeit f -; Wóchenbett n -(e)s, Kíndbett n;
пасляро́давыя бо́лі Náchwehen pl;
пасляро́давы адпачы́нак юрыд Schwángerschaftsurlaub m -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
relaxation
[,ri:lækˈseɪʃən]
n.
1) адпру́жанасьць, рассла́бленасьць f.
2) паслабле́ньне n.
3) адпачы́нак -ку m., гуля́ньне n.
Walking and reading were the only relaxation — Прахо́дкі ды чыта́ньне былі́ адзі́ным адпачы́нкам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wyraj, ~u
м.
1. уст. вырай, цёплыя краіны;
2. уст. адлёт птушак;
3. вылет; адлёт, злёт; выезд на адпачынак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адгуля́ць
1. (правесці некаторы час) féiern vi, frei háben;
адгуля́ць адпачы́нак [во́дпуск] den Úrlaub verbríngen*;
2. (адсвяткаваць) féiern vt, begéhen* vt;
адгуля́ць вясе́лле die Hóchzeit féierlich begéhen*;
3. (скончыць гуляць) den Spazíergang be¦énden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заслу́жаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад заслужыць.
2. у знач. прым. Дасягнуты працай, заслугамі. Заслужаная ўзнагарода. Заслужаная падзяка. Заслужаны адпачынак. // Атрыманы ў адпаведнасці з паводзінамі, учынкамі; справядлівы. Заслужаная кара. Заслужаная помста. Заслужаны дакор.
3. у знач. прым. Які мае вялікія заслугі; паважаны, ганаровы. Заслужаны чалавек. Заслужаны працаўнік. // Уваходзіць у склад ганаровага звання, якое прысвойваецца ўрадам за заслугі ў галіне навукі, мастацтва, спорту і пад. Заслужаны дзеяч культуры. Заслужаны майстар спорту. Заслужаны настаўнік рэспублікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Спако́й ‘супакой, супакаенне’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Федар. 4, Сл. ПЗБ), споко́й ‘тс’ (ТС), спако́йны ‘ціхі, мірны’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Ласт., Сл. ПЗБ), споко́йны ‘тс’ (ТС). Укр. спо́кій, польск. spokój, в.-луж. spokoj. Дэрыват з прыстаўкай с‑ ад прасл. *pokojь ‘мір, цішыня’ (Борысь, 569). *Pokojь звязаны з прасл. *počiti, параўн. рус. почи́ть ‘памерці’, почива́ть ‘спаць’, ст.-слав. почити ‘адпачыць’, славен. počíti і г. д. Гл. Фасмер, 3, 305; 347; Махэк₂, 468. Параўн. меркаванні Кохмана (Stosunki, 24), Віткоўскага (Słownik, 177) пра запазычанне з польскай, што патрабуе гістарычнай аргументацыі. Параўн. адпачынак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
начле́г, ‑у, М ‑лезе, м.
1. Прыпынак нанач для сну, адпачынку; начны адпачынак. Атрад спыніўся на начлег у адным вялікім сяле. Лынькоў. Усе, хто ездзіў ад нас у Мінск, спыняліся на .. начлег у карчме. Якімовіч. // Месца для начнога сну, адпачынку (не ў сваім доме). Шлях перасякае бор, ляжыць за паўвярсты ад стаянкі. Але начлег тут выбралі. Навуменка.
2. Пасьба коней ноччу. Учора Пятрусь доўга ўпрошваў бацьку ўзяць яго з сабой на начлег, пасвіць калгасныя коні. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
specific1 [spəˈsɪfɪk] n.
1. med. спецыфі́чны сро́дак, ле́кі ад пэ́ўнай хваро́бы;
Recreation is a specific. Актыўны адпачынак – найлепшы сродак для стомленага чалавека.
2. pl. specifics дэта́лі, падрабя́знасці;
We are moving from the general to the specifics. Мы ідзём ад агульнага да прыватнага.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
maternity
[məˈtɜ:rnəti]
1.
n.
1) мацяры́нства n.
2) мацяры́нскасьць f.
2.
adj.
1) maternity clothes — во́пратка для цяжа́рнае жанчы́ны
2) радзі́льны
a maternity ward — радзі́льнае аддзяле́ньне
maternity hospital — радзі́льны дом
maternity leave — дэкрэ́тны адпачы́нак
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
апа́мятацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
1. Пасля моцнага душэўнага ўзрушэння, перажывання, разгубленасці зноў пачаць спакойна разважаць і дзейнічаць. — Як ты сюды трапіла? — першая апамяталася Валя. Карпаў. Не чакаючы, пакуль немцы апамятаюцца,.. Туравец загадаў адыходзіць. Мележ.
2. Адумаўшыся, зразумець памылковасць сваіх паводзін, адмовіцца ад сваіх намераў. [Лабыш:] Дачушка! Апамятайся, што ты гаворыш! Козел.
3. Прыйсці да памяці; апрытомнець. [Людвік:] — А як мае быць апамятаўся я праз некалькі дзён у шпіталі. Чорны.
4. Агледзецца, заўважыць. Мы і не апамяталіся, як мінуўся мамін адпачынак. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)