я́нус

(лац. Janus = імя бога часу, усякага пачатку і канца ў старажытнарымскай міфалогіі)

перан. двурушнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

atmosphere [ˈætməsfɪə] n.

1. the atmosphere атмасфе́ра;

pollution of the atmosphere забру́джванне атмасфе́ры

2. паве́тра (у пакоі, горадзе);

a stuffy atmosphere ця́жкае паве́тра

3. атмасфе́ра (перан.); абста́віны; сітуа́цыя; настро́й;

a friendly atmosphere сябро́ўская атмасфе́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

den [den] n.

1. бярло́г(а), ло́гава, ло́гавішча (таксама перан.);

This is my den. infml Гэта маё логава;

a den of thieves прыто́н зло́дзеяў;

a den of vice прыто́н

2. BrE, infml рабо́чы кабіне́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

flit [flɪt] v. пералята́ць; пы́рхаць (таксама перан.);

Bees flit from flower to flower. Пчолы пералятаюць з кветкі на кветку;

He flits from one job to another. Ён пырхае з аднаго месца працы на іншае.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

immune [ɪˈmju:n] adj.

1. med. (to) іму́нны; неўспрыма́льны (таксама перан.);

be immune to smallpox вало́даць імунітэ́там су́праць во́спы;

immune to criticism неўспрыма́льны да кры́тыкі

2. (from) абаро́нены; вы́звалены;

immune from taxes вы́звалены ад пада́ткаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

overwhelm [ˌəʊvəˈwelm] v.

1. апано́ўваць (пра пачуцці, эмоцыі);

He was overwhelmed by grief. Ён быў ахоплены горам.

2. адо́льваць, перамага́ць, асі́льваць; разбіва́ць (ворага)

3. заліва́ць, затапля́ць; зава́льваць (таксама перан.);

overwhelm with requests закі́дваць про́сьбамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хілі́цца, хілю́ся, хі́лішся, хі́ліцца; незак.

1. Прыгінацца ўніз, нахіляцца, нагінацца.

Да вады хіліліся вербы.

Буйныя каласы хіліліся да зямлі.

2. Нахіляцца набок.

Судна пачало х. на той бок, дзе была прабоіна.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., да чаго. Набліжацца да чаго-н., да якой-н. мяжы.

Кароткі снежаньскі дзень хіліўся да вечара.

Час хіліўся да восені.

4. перан., перад кім-чым. Здавацца, пакарацца.

Не нам х. перад цяжкасцямі.

5. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Накіроўвацца, ісці да чаго-н. (пра гутарку, справы, учынкі і пад.).

Было відавочна, куды хіляцца падзеі.

Справа хіліцца ў патрэбным напрамку.

6. Туліцца, гарнуцца да каго-н.

Хлопчык хіліўся да матулі.

7. перан. Мець цягу, сімпатыю да каго-н.

Сын больш хіліўся да бацькі, чым да маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скруці́ць, скручу́, скру́ціш, скру́ціць; скру́чаны; зак.

1. гл. круціць.

2. што. Навіць на што-н.

С. дрот.

С. вуду.

3. перан., каго (што). Перамагчы, скарыць, узяць верх над кім-н.

С. ворага.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., каго (што). Адолець, авалодаць (пра хваробу).

Дзядулю скруціў раматус.

На тым тыдні так скруціла (безас.), што не магла павярнуцца.

5. перан., што. Не вярнуць доўг, не аддаць належнае; не выканаць абяцанага.

С. пазычаныя грошы.

Узяла кош і скруціла, не вярнула.

С. вяселле.

6. што. Зняць што-н., круцячы.

С. гайку.

7. што. Доўга або неасцярожна круцячы, прывесці ў непрыгоднасць.

Так можна кран с.

8. перан., што. Сапсаваць (жыццё, лёс і пад.) каму-н.

Ты мне жыццё скруціў.

|| незак. скру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. скру́чванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запрэ́гчы, -прагу́, -пражэ́ш, -пражэ́; -пражо́м, -пражаце́, -прагу́ць; -ро́г, -рэ́гла; -ражы́; -рэ́жаны; зак., каго-што.

1. Вупражжу злучыць з павозкай для цягі.

З. каня ў калёсы.

2. перан. Нагрузіць цяжкай работай (разм.).

|| незак. запрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. запрэ́гчыся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; -ро́гся, -рэ́глася; -ражы́ся (разм.).

З. ў работу (перан.: узяцца за цяжкую працяглую працу); незак. запрага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засвяці́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́ціцца; зак.

1. Пачаць свяціцца.

Удалечыні засвяціўся агеньчык.

2. перан., чым. Заззяць.

Вочы засвяціліся цеплынёй.

3. Сапсавацца ў выніку пападання святла (пра святлоадчувальную плёнку, паперу і пад.).

4. перан. Выявіць сябе, сваю ролю ў якой-н. справе, свае мэты, раней не вядомыя каму-н. (разм.).

|| незак. засве́чвацца, -аецца (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)