выто́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытопліваць — вытапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытоптваць — вытаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выто́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выточваць — вытачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытраса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытрасаць — вытрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытраўле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытравіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытручваць — вытруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытрэ́сванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытрэсваць — вытрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вытынко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытынкоўваць — вытынкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцвітаць — выцвісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцвярэ́жванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцвярэжваць — выцверазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)