кнігавыдаве́ц, ‑даўца, м.

1. Уст. Уласнік выдавецтва.

2. Той, хто займаецца выданнем кніг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́ечнік, ‑а, м.

У дарэвалюцыйны час — той, хто пёк сайкі ці гандляваў імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-імперыялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падзяляе палітыку сацыял-імперыялізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-пацыфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падтрымлівае палітыку сацыял-пацыфізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-шавіні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падтрымлівае палітыку сацыял-шавінізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарапі́сец, ‑сца, м.

Даўней — пісец, перапісчык, які піша скорапісам. // Той, хто піша хутка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снава́льшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць аснову для тканіны. // Рабочы на снавальнай машыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суаранда́тар, ‑а, м.

Той, хто з’яўляецца арандатарам чаго‑н. сумесна з кім‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эсперанты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто карыстаецца мовай эсперанта; спецыяліст па эсперанта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) вельмі малы, дробны, напр.: мікраінфаркт, мікрараён, мікрафільм, мікрачасцінка, мікрааўтамабіль, мікравыбух, мікрапрацэс, мікрарухавік, мікрасістэма;

2) адна мільённая частка той адзінкі, што называецца ў другой частцы слова, напр.: мікраампер, мікраволып, мікрарэнтген.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)