1.каго (што). Патрашыць, вымаць вантробы з забітай жывёліны.
2.перан., што. Разварочваць, разрываць што-н., даставаць, вымаць усё тое, што знаходзіцца ў чым-н.
Т. чамадан.
3.перан., каго-што. Рабіць вобыск, трэсці каго-н. (груб.).
|| зак.вы́трыбушыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увіха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1.каля каго-чаго, па чым. Хутка і спрытна рабіць што-н., займацца чым-н.; клапаціцца пра каго-, што-н.
У. каля печы.
2.каля каго-чаго і за кім-чым. Тое, што і увівацца.
У. каля начальства.
3. Хутка рухацца, круціцца.
Трос круціўся, увіхаўся.
|| наз.увіха́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пушы́ць1 ’раздуваць, надуваць’ (Арх. Федар.; мсцісл., З нар. сл.; Шымк. Собр.; Шат.; Янк. 1; Некр.; ТС), ’брадзіць’ (Жд. 1), ’пучыць’ (Сцяц.), пу́шыць ’апухаць, рабіць пухлым’ (Ян., ПСл), ’веяць’ (паст., Сл. ПЗБ), параўн. укр.пу́шити ’рабіць поўным, надуваць; узрыхляць’, польск.puszyć ’раздуваць’, славен.pušiti ’рыхтавацца да раення (пра пчол)’, серб.-харв.пу̏шити ’дыміць, пыліць’, балг.пу́ша ’тс’ і пад. Да пу́хаць, пухнуць (гл.).
Пушы́ць2 ’рабіць пушыстым; абсыпаць пухам’; перан. ’моцна лаяць, распякаць’ (ТСБМ, ТС, Юрч.). Да пух (гл.), пераноснае значэнне, магчыма, на базе гукапераймальнага пу́хаць ’дуць’, параўн. пу́шыцца ’дуцца на каго-небудзь’, пушы́сты ’пушысты; той, хто ў выпадку незадавальнення дзьмецца (“пушыцца”)’ (Янк. 1).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Мэмляцца, мімлятісе ’марудна што-небудзь рабіць’ (беласт., Сл. ПЗБ), рус.мумлить, мумрить ’смактаць, павольна жаваць’, каш.mumlac ’тс’, н.-луж.mumliś, в.-луж.mumlić, mumolić ’жаваць з цяжкасцю’, укр.мимрати ’рабіць марудна’. Паўд.-слав. лексемы семантычна трохі аддаленыя ад бел. Гукапераймальнае. Параўн. с.-н.-ням., новав.-ням.mummen, mummeln ’мямліць, жаваць, як бяззубы’ (Бернекер, 2, 75; Мацэнаўэр, LF, 11, 162; Фасмер, 3, 9). Гл. таксама му́мліць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wássern
viaв.рабі́ць паса́дку на ваду́, апуска́цца на ваду́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Wúnderding
n -(e)s, -e дзі́ва, цуд
~ tréiben* — рабі́ць цуд
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
empórkommen
*vi(s)
1) усхо́дзіць (пра расліну)
2) рабі́ць кар’е́ру
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)