гла́дзіць

1. (песціць, лашчыць) stricheln vt;

2. (рабіць гладкім, прасаваць) bügeln vt, plätten vt, glätten vt;

гла́дзіць па гало́ўцы begünstigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)