Verbum

насіні́ць, ‑сіню, ‑сініш, ‑сініць; зак.

1. што. Зрабіць сінім; густа падсініць. Насініць кофтачку.

2. чаго. Падсініць нейкую колькасць чаго‑н. Насініць бялізны.

натрэнірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Навучыць чаму‑н. шляхам трэніроўкі; зрабіць умелым, спрытным у чым‑н. Натрэніраваць футбалістаў. Натрэніраваць памяць.

перакупі́ць, ‑куплю, ‑купіш, ‑купіць; зак., каго-што.

1. Купіць, перашкодзіўшы зрабіць гэта іншаму.

2. Купіць, адкупіць у каго‑н. што‑н. купленае.

абсушы́ць, ‑сушу, ‑сушыш, ‑сушыць; зак., каго-што.

Зрабіць сухім; высушыць. Абсушыць мокрую вопратку. □ [Манг] выратаваў.. [дзяўчыну] з вады, перанёс сюды, абагрэў і абсушыў. Маўр.

ідэнтыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Кніжн. Атаясаміць (атаясамліваць); зрабіць (рабіць) аднолькавым, раўназначным каго‑, што‑н. з кім‑, чым‑н.

[Ад лац. identificare.]

інкарпарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Кніжн. Зрабіць (рабіць) інкарпарацыю чаго‑н.; далучыць (далучаць), уключыць (уключаць) у склад чаго‑н.

вы́тачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

1. Зрабіць, вырабіць што‑н. на такарным станку. Вытачыць вось.

2. Добра навастрыць, адтачыць. Вытачыць нож.

дакляра́цыя, ‑і, ж.

Уст. Абяцанне зрабіць, даць што‑н. Вухча сваю даклярацыю выканаў: пабыў перад панам за адваката ад усёй вёскі. Чорны.

адчыбу́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Разм. Зрабіць што‑н. незвычайнае; такое, што выклікае здзіўленне. [Шарахоўскі:] — Летась «ФД» гэтакі адчыбучылі, Амерыку перакрылі. Шынклер.

ажабра́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Зрабіць жабраком. [Карны атрад] арудаваў шмат дзён і выехаў пасля ўжо таго, калі спустошыў і ажабрачыў людзей. Чорны.