годи́ться несов.
1. быць ва́ртым; быць прыда́тным;
э́та вещь ни на что не годи́тся гэ́тая рэч ніку́ды не ва́рта;
2. (быть подходящим, быть впору) падыхо́дзіць;
э́ти боти́нки мне годя́тся гэ́тыя чараві́кі мне падыхо́дзяць;
3. / так поступа́ть не годи́тся так рабі́ць нядо́бра (нямо́жна, не ва́рта);
◊
никуда́ не годи́тся ніку́ды не гадзі́цца, ніку́ды не ва́рта.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Кватарава́ць ’часова жыць у каго-н., наймаючы кватэру, памяшканне’ (ТСБМ, КЭС, лаг., Янк. I), ’размяшчацца, быць на пастоі (пра войска)’ (ТСБМ). Гл. кватэра 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Недахоп ’памылка, хіба; патрэба ў чым-небудзь’ (ТСБМ), недохо́п ’нястача’ (ТС). З неда- ’недастаткова’ і хапа́ць ’быць у патрэбнай колькасці’ і інш., параўн. недахва́т.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чу́цца
1. (быць чутным) zu hören sein;
2. (гучаць) ertönen vi (s), erschállen* vi (s);
мне чу́ецца му́зыка ich höre Musík
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
кірава́ць
1. (рэгуляваць ход, рух) lénken vt, stéuern vt;
2. (быць на чале) léiten vt, führen vt;
3. грам regíeren vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
му́ляцца разм
1. (рабіць балюча) ці́снуць, це́рці; drücken vi, réiben* vi;
2. перан (быць нерашучым) únschüssig sein, zögern vi, Zwéifel hégen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
наспе́ць
1. réifen vi (s), reif wérden;
2. (пра падзеі) heránreifen vi (s); akút wérden (быць неадкладным); sprúchreif wérden (патрабаваць абмеркавання)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
раўнасі́льны разм
1. (аднолькавай сілы) gleich kräftig; gleich stark;
2. (раўназначны) gléichbedeutend;
быць раўнасі́льным чаму-н gléichkommen* аддз vi (s) (D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
depend
[dɪˈpend]
v.t.
1) (upon) зале́жаць ад чаго́
to depend on the weather — зале́жаць ад надво́р’я
2) (on) здава́цца на каго́-што; давяра́цца, быць пэ́ўным у кім-чым
3) (on) быць на ўтрыма́ньні
4) зьвіса́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ва́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; незак.
Разм. Сварыцца, лаяцца, спрачацца з кім‑н. Хоць віном, а не вадзіцай Поіш мяне, сваціца, — Не хачу з табой вадзіцца, Бо ты любіш вадзіцца. Гілевіч.
вадзі́цца, ваджу́ся, во́дзішся, во́дзіцца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць, жыць (пра жывёл, птушак і пад.). Вадзіліся ў гэтым лесе мядзведзі, ласі і нават такі драпежны звер, як рысь. Лупсякоў. На гарышчы валаснога будынка вадзілася многа кажаноў. Лобан. // Быць у наяўнасці. У хаце не толькі не вадзіўся хлеб, але гадамі не было солі. Дуброўскі.
2. безас. Быць звычаем, правілам. [Суседка] прынесла паўбохана.. хлеба і для прыстойнасці, як гэта водзіцца ў час праводзін, засталася ў хаце. Ракітны.
3. з кім. Разм. Мець справу, сябраваць. [Маці:] — Васіль абы каго не пашле. Васіль абы з кім вадзіцца не будзе... Няхай.
4. Разм. Доўга і беспаспяхова змагацца з кім‑н. Вось-вось-вось ён ляжа, здэцца, Але пнецца — не здаецца. Так вадзіліся яны Цэлу ноч, як певуны. Крапіва. [Пятрок і Кузьма] браліся загрудкі, доўга вадзіліся, саплі і, нарэшце, так і разыходзіліся. Нікановіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)