разыгра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што. Іграючы, выканаць (музычны твор, тэатральную п’есу).

Р. квартэт.

Р. ролю.

2. што. Згуляць, давесці шахматную партыю да канца.

3. што. Прысудзіць шляхам латарэі, жэрабя выйгрыш.

Р. дзесяць выйгрышаў.

4. каго (што). Жартуючы з каго-н., паставіць яго ў смешнае становішча (разм.).

Р. таварыша.

|| незак. разы́грываць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ро́зыгрыш, -у, м. (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́ма, -ы, мн. -ы, рам, ж.

1. Аконны пераплёт з устаўленым шклом і без яго.

Драўляныя рамы.

2. Аправа для ўстаўкі карцін, партрэтаў, люстраў і пад.

Прыгожая р.

3. Нясучая частка машыны, якой-н. канструкцыі; станіна.

Веласіпедная р.

4. Прамавугольнік з брусоў або планак для розных патрэб і мэт.

Лесапільная рама — машына для падоўжнага распілоўвання бярвення.

|| прым. ра́мны, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бракера́ж, ‑у, м.

Вызначэнне сорту тавару, вырабу па вядомых яго якасцях, а таксама адбор недабраякасных тавараў, вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаво́браз, ‑а, м.

Падбор гукаў мовы, які стварае ілюзію сэнсавай адпаведнасці гукавой формы слова яго прадметнаму значэнню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазіме́трыя, ‑і, ж.

Сукупнасць метадаў вымярэння дозы радыеактыўнага выпрамянення, а таксама вывучэнне яго ўздзеяння на арганізм чалавека.

[Ад грэч. dosis — порцыя, доза і metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэгуста́цыя, ‑і, ж.

Вызначэнне на смак якасці прадукта (віна, чаю і пад.) пры яго вырабе. Дэгустацыя каньяку.

[Лац. degustatio — адведванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зада́дзенасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зададзенага (у 2 знач.). Схематычнасць вобраза Ватуліна выяўляецца ў зададзенасць яго характару. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замарко́ціць, ‑кочу, ‑коціш, ‑коціць; зак., каго.

Выклікаць у каго‑н. сумны настрой, зрабіць маркотным. Яго замаркоціла няўдача,

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

занепако́енасць, ‑і, ж.

Стан занепакоенага; трывога, непакой. Шабуня раптам апрытомнеў — у нежывым яго позірку мільганула занепакоенасць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засну́лы, ‑ая, ‑ае.

Які заснуў, прыціх, супакоіўся. Няпіпіва ўзяў тоўстага заснулага мінтая, усунуў яго ў клюшню [краба]. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)