Verbum

ала́х, ‑а, м.

Назва бога ў мусульман.

•••

Адзін алах ведае — нікому не вядома.

Алах яго ведае — невядома, не ведаю.

анатамі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Прэпараваць труп, разрэзаць (разразаць) яго для навуковых або судова-медыцынскіх мэт.

адключы́ць, ‑ключу, ‑ключыш, ‑ключыць; зак., што.

Спыніць дзеянне чаго‑н., раз’яднаўшы яго з агульнай сістэмай; выключыць. Адключыць званок, тэлефон.

абмяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прыправіць корм (сечку, мякіну і пад.) мукою, варанай бульбай і пад., перамяшаўшы яго.

ішэмі́я, ‑і, ж.

Малакроўе органа ці асобнага яго ўчастка з-за абмежаванасці прытоку крыві пры закупорцы або спазмах артэрый.

[Грэч. ischō — затрымліваю і haima — кроў.]

каменнаву́гальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каменнага вугалю, звязаны з яго здабычай. Каменнавугальная смала. Каменнавугальныя шахты. Каменнавугальная прамысловасць.

кантыя́нства, ‑а, н.

Ідэалістычны філасофскі напрамак, які сваім вытокам мае вучэнне нямецкага філосафа 18 ст. Канта і яго паслядоўнікаў.

кры́ссе, ‑я, н., зб.

Крысы, полы. Рудак гаварыў, размахваючы рукамі так, што шырокае крыссе яго брызентавай курткі разляталася. Броўка.

мірано́сіца, ‑ы, ж.

Жанчына, якая, паводле евангельскае падання, прынесла міра для памазання цела Хрыста пасля зняцця яго з крыжа.

на́крыжкі, прысл.

Абл. Абхапіўшы крыж-накрыж. Каб вырашыць спрэчку, мы схапіліся з ім накрыжкі, і я ... пакаціў яго. Якімовіч.