юдо́ль, -і, ж. (уст.).

1. Даліна, лог.

2. У некаторых выразах: месца, дзе пакутуюць, церпяць мукі, а таксама ўвогуле пра жыццё з яго клопатамі і смуткам (кніжн.).

Ю. смутку.

Ю. плачу.

Зямная ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

я́ўка, -і, ДМ я́ўцы, мн. -і, я́вак, ж.

1. гл. явіцца.

2. Месца, дзе адбываюцца канспіратыўныя сустрэчы, а таксама сама сустрэча або ўмоўны знак пры сустрэчы.

Ведаць яўку.

Даць каму-н. яўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

mechanical [məˈkænɪkl] adj.

1. механі́чны (таксама перан.);

a mechanical reaction механі́чная рэа́кцыя

2. фізі́чны;

the mechanical properties of gases фізі́чныя я́касці га́заў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paralysis [pəˈræləsɪs] n. (pl. -ses) пара́ліч, пара́люш (таксама перан.);

He suffered a stroke and partial paralysis. Ён перанёс удар і частковы параліч.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

quicksand [ˈkwɪksænd] n. (таксама pl. quicksands)

1. geol. плыву́н; зы́бкі пясо́к

2. ба́гна (перан.);

get caught in the quicksands тра́піць у ба́гну

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drain​2 [dreɪn] v.

1. адво́дзіць (ваду)

2. выцяка́ць

3. асу́шваць (таксама перан.);

He drained his glass. Ён асушыў чарку да дна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

balm [bɑ:m] n. бальза́м; гаю́чы сро́дак;

pour balm into smb.’s wounds суніма́ць чые́-н. паку́ты; ліць бальза́м на ра́ны (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

afloat​1 [əˈfləʊt] adj. які́ плыве́ па паве́рхні; які́ трыма́ецца на паве́рхні (таксама перан.);

the largest vessel afloat найбуйне́йшае су́дна на плаву́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

даке́мбрый

(ад кембрый)

найбольш старажытны перыяд геалагічнай гісторыі Зямлі, а таксама пласты горных парод, якія ўтварыліся ў той час (гл. таксама архей, венд, пратэразой, рыфей).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

звон, зво́на і зво́ну, м.

1. -а, мн. званы́, -о́ў. Ударны сігнальны падвясны інструмент (з медзі або меднага сплаву) у форме пустога ўсечанага конуса з падвешаным усярэдзіне ўдарнікам (языком).

Царкоўны з.

Пажарны з.

Званіць ва ўсе званы (таксама перан.: расказваць усім пра што-н.).

2. -у. Гук, які ўтвараецца гэтым інструментам, а таксама металічнымі або шклянымі прадметамі пры ўдары.

З. касы.

З. шклянак.

3. -у, перан. Погаласкі, плёткі.

Нечага было разносіць такі з. па сяле.

|| прым. зво́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)