выко́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкопваць — выкапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́рмліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкормліваць — выкарміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкоўваць — выкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выко́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкошваць — выкасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрадаць — выкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкра́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрадваць — выкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкраса́нне, ‑я. н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкраса́ць — вы́красаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкройваць — выкраіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкручваць — выкруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыва́нне, ‑я. н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрываць — выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)