Гамзі́ць ’уплятаць, есці’ (Нас.), ’рабіць неакуратна’ (Бяльк.). Гл. га́мзаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ай ’ці’ (Нас., Бяльк., Гарэц.) да аль. Гл. алі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Акано́м (БРС, Гарэц., Касп., Нас.). Запазычана з ням. Ökonom.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бо́дзер храбры, бойкі’ (Нас.). Да прасл. bъdrъ. Гл. бадзёры.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Браці́шэк ’паслушнік каталіцкага ордэна’ (Нас.). З польск. braciszek ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бу́кацца ’біцца лбамі’ (Нас., Шат.). Гукапераймальнае. Параўн. бу́кіш, бу́кта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ванту́рыць ’быць авантурыстам’ (Нас.). Уласнабел. < авантурыць да авантура (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абгасці́цца ’адпачыць пасля дарогі’ (Нас., Бяльк.) да госць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абрахава́ць ’падлічыць’ (Нас.) < польск. obrachować ’тс’ (Кюнэ, Poln., 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аво́нтпіцца ’пудзіцца’ (Нас.), гл. вонтпіцца. Пачатковае а‑ пратэтычнага характару.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)