выпераджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпераджаць — выперадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпіваць — выпіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпілоўваць — выпілаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпі́льванне, ‑я, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпільваць — выпіліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпі́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпісваць — выпісаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіха́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпіха́ць — выпхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпі́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпіхваць — выпіхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпла́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выплачваць — выплаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выплёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выплёўваць — выплюнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выплыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выплываць — выплысці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)