Verbum

падрулі́ць, -лю́, -лі́ш, -лі́ць; -лі́м, -ліце́, -ля́ць; зак., што і без дап.

Кіруючы рулём, падвесці машыну, самалёт і пад. куды-н., да чаго-н.

П. самалёт да месца пасадкі.

|| незак. падру́льваць, -аю, -аеш, -ае.

наліза́цца, -ліжу́ся, -ліжашся, -ліжацца; -ліжы́ся; зак.

1. чаго. Уволю палізаць (разм.).

Н. мёду.

2. чаго і без дап. Напіцца дап’яна (разм., груб.).

Во налізаўся, на нагах не можа стаяць.

|| незак. налі́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

налу́шчыць, -лу́шчу, -лу́шчыш, -лу́шчыць; -лу́шчаны; зак., чаго.

1. Ачысціць ад шалупін, якой-н. абалонкі нейкую колькасць чаго-н.

Н. гароху.

2. і без дап. Насмеціць шалушэннем.

Н. на падлогу.

|| незак. налу́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

заво́чны, -ая, -ае.

1. Які адбываецца пры адсутнасці таго, хто мае дачыненне да справы.

Завочнае знаёмства.

2. Звязаны з навучаннем без пастаяннага наведвання лекцый, шляхам самастойнага вывучэння прадметаў.

Завочнае аддзяленне педагагічнага ўніверсітэта.

Завочнае навучанне.

зашко́дзіць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіць; зак., каму-чаму і без дап.

1. Прынесці шкоду каму-, чаму-н.

Лішняя капейка нікому не зашкодзіць.

2. Шкодна адбіцца на чым-н.

Агуркам зашкодзілі халады.

ве́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Паведамленне, звестка.

В. аб прыездзе.

Без вестак прапасці (бясследна знікнуць). Падаць пра сябе вестку (паведаміць).

|| памянш. ве́стачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

аба... (гл. а...¹), прыстаўка.

Ужыв.:

1) перад словам, якое пачынаецца збегам зычных: абабраць, абагнаць, абазначыць;

2) перад зычнымі «б», «п» з наступным апострафам (’), а ў некаторых выпадках і без яго: абаб’ю, абап’ю, абабіць, абаперціся.

касты́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (спец.).

1. Апора для чалавека без ног або з хворымі нагамі; мыліца.

2. Металічны шпень, які забіваецца ў шпалу для прымацавання да яе рэйкі.

|| прым. касты́льны, -ая, -ае.

крэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).

Неакуратна, невыразна пісаць або чарціць.

|| зак. накрэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.

|| аднакр. крамзану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. крэ́мзанне, -я, н.

ла́шчыцца, -шчуся, -шчышся, -шчыцца; незак., да каго і без дап.

3 ласкаю гарнуцца да каго-н.; старацца ласкай выклікаць ласку ў адказ.

Л. да маці.

|| зак. прыла́шчыцца, -ла́шчуся, -ла́шчышся, -ла́шчыцца.

|| наз. ла́шчанне, -я, н.