Verbum

плацэ́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.

Орган у цяжарнай жанчыны або самкі млекакормячых, пры дапамозе якога ажыццяўляецца сувязь плода і матчынага арганізма; дзіцячае месца, паслед.

[Лац. placenta.]

прыкле́цце, ‑я, н.

Месца каля клеці, перад клеццю. На прыклецце прыляцеў з усходу густы прамень барвянага сонца і лёг яскравай плямай на вочы Лясніцкаму. Зарэцкі.

рандэву́, нескл., н.

1. Разм. уст. Раней дамоўленае спатканне (пераважна любоўнае).

2. Спец. Дамоўленая сустрэча асобных караблёў або злучэнняў караблёў, а таксама месца такой сустрэчы.

[Фр. render-vous — з’явіцца.]

расканспірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Раскрыць, зрабіць вядомай канспірацыю. Расканспіраваць месца яўкі. □ — Не баіцеся, што можаце расканспіраваць сябе ўласным дымам? — пажартавала Алаіза. Арабей.

ро́схрыст, ‑у, М ‑сце, м.

Месца, дзе расхрыстваецца, расхрысталася адзежа. Батура страляе з пагана тры разы. Ва ўпор, у росхрыст паркалёвай сарочкі на грудзях. Навуменка.

саля́рый, ‑я, м.

Спецыяльна абсталяванае месца, дзе прымаюць сонечныя вапны, лечацца сонечнымі прамянямі. Па балконах і пляцоўках карпусоў абсталяваны салярыі для прыёму сонечных ваннаў. Таўлай.

[Лац. solarium.]

свіль, ‑і, ж.

Спец.

1. Пакручастае, хвалепадобнае размяшчэнне валокнаў у драўніне. // Месца на дрэве з такім размяшчэннем валокнаў.

2. Хвалістая праслойка, палоска ў шкле, кераміцы.

скол, ‑у, м.

1. Месца, дзе адкалоўся, скалоўся кавалак чаго‑н. Скол на камені.

2. зб. Тое, што сколата, сколатыя кавалкі чаго‑н. Ледзяны скол.

цыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. цыраваць.

2. Разм. Спецыяльныя ніткі для цыравання.

3. Разм. Зацыраванае месца.

электрасе́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Сукупнасць правадоў і збудаванняў, якія служаць для перадачы электраэнергіі ад месца вырабу да месц спажывання. Электрасетка завода. Высакавольтная электрасетка.