санцалю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які расце там, дзе многа сонца; які любіць сонца (пра расліны). Кукуруза — культура санцалюбная.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слайд, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Тое, што і дыпазітыў.

2. Спец. Рухомае сядзенне ў гоначнай лодцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартла́ндыя, ‑і, ж.

Школьныя, піянерскія лагеры, дзе шырока праводзяцца цікавыя спартыўныя заняткі, арганізуюцца спаборніцтвы па рухавых гульнях.

[Ад слоў спартыўны і ландыя — краіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сперматазо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Мужчынская палавая клетка чалавека, жывёл і некаторых раслін; жыўчык (у 2 знач.).

[Ад грэч. sperma — семя, zōon — жывёла і eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стру́чча, ‑а, н., зб.

Струкі. Зерне ў струччы будзе зімаваць, калі ссыпаць дзе-небудзь нятоўстым пластом. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфаніламі́ды, ‑аў; адз. сульфаніламід, ‑у, М ‑дзе, м.

Група лекавых рэчываў, якія аслабляюць дзеянне хваробатворных бактэрый; сульфаміды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Спец. Частка ўнутранага вуха, дзе знаходзіцца гукаўспрымальны апарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шляхаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Мост, прызначаны для пракладкі адной сухапутнай дарогі над другой пры іх перакрыжаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электракару́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

Штучны карунд, які атрымліваецца ў выніку электраплаўкі баксіту, натуральнага карунду або гліназёму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эліпсо́ід, ‑а, М ‑дзе, м.

Спец. Паверхня, якая ўтвараецца пры вярчэнні эліпса вакол адной з сваіх восей.

[Ад слова эліпс і грэч. éidos — выгляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)