vi(s) (аn, gegen A) вы́цяцца, уда́рыцца (аб што-н.), наляце́ць (на што-н., каго-н.)
gegeneinánder ~ — сутыкну́цца адзі́н з адны́м
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рэлі́гія
(лац. religio)
1) форма грамадскай свядомасці, у аснове якой ляжыць вера ў існаванне звышнатуральных сіл (багоў, духаў, анёлаў і інш.);
2) адзін з напрамкаў такой грамадскай свядомасці (будызм, іслам, хрысціянства).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
со́ла
(іт. solo, ад лац. solus = толькі адзін)
музычны твор або яго частка, прызначаныя для выканання адным музыкантам, спеваком, танцорам, а таксама выкананне, такога твора адным чалавекам (напр. с. для скрыпкі).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
разбе́жкаж., разг.
1.спорт. разбе́жка;
2. расхожде́ние ср.;
р. ў ацэ́нцы чаго́-не́будзь — расхожде́ние в оце́нке чего́-л.;
3. просве́т м., зазо́р м.;
з ~кай у адзі́н міліме́тр — с просве́том (зазо́ром) в оди́н миллиме́тр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ВО́ТЫЎНЫЯ ДАРЫ́,
адзін або некалькі прадметаў, якія пакідалі ў свяшчэнным месцы (найчасцей у пячоры, рацэ, возеры або тарфяным балоце, пазней у храме) у якасці ахвярапрынашэння з мэтай атрымаць ад бажаства задавальненне просьбы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
арамарфо́з
(ад гр. airo = падымаць + -марфоз)
адзін з напрамкаў эвалюцыі арганізмаў, які характарызуецца ўскладненнем іх будовы і функцыі, развіццём прыстасавальнай здольнасці да ўмоў асяроддзя (параўн.ідыяадаптацыя).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
іназі́т
(ад гр. is, inos = мышца)
арганічнае злучэнне, адзін з вітамінаў групы В, шасціатамны цыклічны спірт, які змяшчаецца ў тканках чалавека і большасці жывёл і раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кааксія́льны
(ад ка- + лац. axis = вось)
сувосевы;
к. кабель — двухправодны кабель, у якога адзін провад ідзе строга па восі кабелю, а другі аплятае ізаляцыю цэнтральнага правадніка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
краталя́рыя
(н.-лац. crotalaria, ад гр. krotalon = бразгалка)
травяністая або кустовая расліна сям. бабовых, пашыраная ў тропіках і субтропіках; адзін з відаў вырошчваецца як прадзільная культура.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
куэ́сты
(ісп. cuesta = горны схіл)
грады з асіметрычнымі схіламі і ўступамі ў рэльефе, якія ўтвараюцца ў выніку размывання нахіленых у адзін бок скапленняў скопішчаў горных парод.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)