прыпсаваць, ‑псую, ‑псуеш, ‑псуе; ‑псуём, ‑псуяце; зак., што.

Трохі, няпоўнасцю сапсаваць. [Лявон:] З бацькам цягалі бярвенне... падарваўся стары, памёр,.. тады сам адзін мусіў кончыць... Цяжка было аднаму, але неяк даў рады, толькі нагу прыпсаваў, і хадзіць няма як роўна. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)