выгніва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгніваць — выгнісці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выго́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгольваць — выгаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выго́ртванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгортваць — выгарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выграбаць — выграбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выграваць — выграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгу́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выгукваць — выгукнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдаляць — выдаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдатко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдаткоўваць — выдаткаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдварэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдвараць — выдварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выдзіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдзіраць — выдраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)