мілітары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць палітыку мілітарызму; прыхільнік мілітарызму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мот, ‑а, М моце, м.

Той, хто неразумна траціць, матае грошы, маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́траны, ‑ая, ‑ае.

Звернуты ў той бок, адкуль дзьме вецер. Паветраны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаво́ршчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто ўзводзіць паклёпы на каго‑н.; паклёпнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папулярыза́тар, ‑а, м.

Той, хто папулярызуе што‑н., займаецца папулярызацыяй чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́джвальнік, ‑а, м.

Той, хто што‑н. наладжвае, арганізуе; арганізатар. Наладжвальнік выстаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нара́дчык, ‑а, м.

Той, хто выпісвае, дае нарады на якую‑н. работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няве́руючы, ‑ага, м.

Той, хто адмаўляе рэлігію, не верыць у існаванне бога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перака́зчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто пераказвае што‑н. (прачытанае або пачутае).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўба́снік і кілба́снік, ‑а, м.

Той, хто вырабляе або прадае каўбасу, кілбасу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)