выкрада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрадаць — выкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкра́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрадваць — выкрасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкраса́нне, ‑я. н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкраса́ць — вы́красаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкро́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкройваць — выкраіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкручваць — выкруціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыва́нне, ‑я. н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрываць — выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрываць — выкрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрэ́сліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрэсліваць — выкрасліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выку́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкурваць — выкурыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выку́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкусваць — выкусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)