Пяліна́ ’палова’ (лудз., Сл. ПЗБ). Выводзяць з літ. pelaĩ ’тс’ з суфіксацыяй зборнасці (Грынавяцкене і інш., там жа). Магчыма, самастойнае ўтварэнне ад пялі́ць ’палоць’ (Сцяшк.), дзе выступае аснова *pel‑, параўн. рус. дыял. пела́, пелы́ ’палова, мякіна, шалупінне’, што прадстаўлена таксама ў *pelti, *pelvǫ, параўн. ст.-слав. плѣти, плѣвѫ і пад., гл. палоць, палова. Паводле Куркінай (Этимология–1981, 15), для гэтых асноў характэрныя цесныя семантычныя адносіны: ’рваць пустазелле’ — ’палова, шалупінне, адкіды’, інакш Фасмер, 3, 227, 312, 317; ESJSt, 11, 657–658, з літ-рай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
сябро́ўскі fréundschaftlich, Fréundes-, Fréundschafts-;
сябро́ўскі шарж fréundschaftliche Karikatúr;
сябро́ўская паслу́га Fréundschaftsdienst m -es, -e;
сябро́ўскія адно́сіны [стасу́нкі] fréundschaftliche Bezíehungen [Verbíndungen];
сябро́ўская сустрэ́ча спарт Fréundschaftsspiel n -(e)s;
мець сябро́ўскія пачу́цці да каго-н für j-n fréundschaftliche Gefühle hégen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
магі́стэрскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да магістра (у 1 знач.). Магістэрскі экзамен.
2. Які мае адносіны да магістра (у 2, 3 знач.), належыць яму. Магістэрскі тытул.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
палеа...,
Першая састаўная частка складаных слоў са значэннем: 1) які мае адносіны да старадаўнасці; старадаўні, напрыклад: палеаген; 2) які мае адносіны да вывучэння глыбокай старадаўнасці, напрыклад: палеабатаніка, палеаграфія.
[Грэч. palaios — старажытны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасы́лачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пасылкі (у 1 знач.). Пасылачныя судны.
2. Які мае адносіны да пасылкі (у 2 знач.), служыць для пасылак. Пасылачная квітанцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разра́дны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да разраду 1, разрадніка 2. Разрадныя нормы. Разрадныя спаборніцтвы.
разра́дны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да разраду 2. Разрадны ток.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
obcować
незак. z kim мець таварыскія адносіны (зносіны) з кім; кантактаваць;
obcować z ludźmi — кантактаваць з людзьмі;
obcować z przyrodą — далучацца да прыроды; быць на прыродзе
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
układać się
układa|ć się
незак.
1. укладвацца, укладацца; класціся;
2. складвацца, складацца;
stosunki z synem ~ją się dobrze — адносіны з сынам складваюцца добра;
3. дамаўляцца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
dyplomatyczny
dyplomatyczn|y
1. дыпламатычны;
korpus ~y — дыпламатычны корпус;
stosunki ~e — дыпламатычныя адносіны (стасункі);
placówka ~a — дыпламатычнае прадстаўніцтва;
2. дыпламатычны; тактоўны; уніклівы;
~a odpowiedź — уніклівы адказ
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
антыпратазо́йны
(ад анты + лац. protozoa = прасцейшыя)
які мае адносіны да рэчываў, што прыгнечваюць жыццядзейнасць прасцейшых і выкарыстоўваюцца для лячэння і прафілактыкі захворванняў, выкліканых гэтымі мікраарганізмамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)