dyspozycyjny

1. кіруючы; кіроўны;

ośrodek dyspozycyjny — цэнтр кіравання;

2. які ёсць у распараджэнні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

стрэ́льба, ‑ы, ж.

Ручная агнястрэльная зброя з доўгім ствалом. Усе .. [палешукі] былі заўзятыя паляўнічыя, захопліваліся адным толькі выглядам стрэльбы і былі выдатнымі стральцамі. Колас. Мне не будзе спакойна спацца, Я не выпушчу стрэльбу з рукі, Пакуль ёсць паны ў палацах, Пакуль ёсць на зямлі жабракі. Панчанка.

•••

Стрэльба цэнтральнага бою — стрэльба, якая зараджаецца з задняй часткі ствала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quibble​1 [ˈkwɪbl] n. прыдзі́рка; заўва́га;

I have just one quibble – there is a spelling mistake here. У мяне адна заўвага – тут ёсць арфаграфічная памылка.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

redress​1 [rɪˈdres, ˈri:dres] n. fml (for/against) кампенса́цыя;

The only hope of redress is in a lawsuit. Ёсць толькі адна надзея атрымаць кампенсацыю – праз суд.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Замазваць кітам. Кітаваць вокны. □ — Кіт у нас ёсць, — сказаў Іван, — Тата якраз нядаўна кітаваў шыбы. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́ля, ‑і, ж.

Разм. Красуня, прыгажуня. «Напэўна гэта і ёсць тая краля, за якою так падаюць усе хатовіцкія кавалеры», — падумаў Лабановіч. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цудадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цудадзейнага. [Іван Сцяпанавіч:] — Праўда, якой-небудзь цудадзейнасці ў .. [дзівасіле] няма, але ёсць багата розных хімічных рэчываў, уласцівых толькі яму аднаму. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́ннік, ‑а, м.

Даведнік па цэнах, расцэнках на што‑н.; прэйскурант. — У вас ёсць які цэннік, каб устанавіць цэны на .. абсталяванне? Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шанцава́ць, ‑цуе; безас. незак.

Пра ўдачу ў чым‑н. Ёсць людзі, якім шанцуе ў жыцці. Савіцкі. Шанцавала Данілу Сямёнавічу на паляванні. Аношкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́ерсканіць ’вылаяць, зняважыць’ (Шпіл.). Няясна. Магчыма, ёсць сувязь з лат. ẽrsināt ’злавацца’, літ. ẽrzdinti ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)