тяжелове́сный

1. (с тяжёлым грузом) ця́жкі, цяжкава́гавы, цяжкава́жны;

тяжелове́сные поезда́ цяжкава́гавыя цягнікі́;

тяжелове́сные това́ры ця́жкія тава́ры;

2. перен. ця́жкі; (лишённый изящества) нязгра́бны;

тяжелове́сные слова́ ця́жкія (нязгра́бныя) сло́вы;

тяжелове́сный стиль нязгра́бны сты́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ртуць, ‑і, ж.

Хімічны элемент, вадкі цяжкі метал серабрыста-белага колеру.

•••

Грымучая ртуць — выбуховае хімічнае рэчыва ў выглядзе крышталічнага белага парашку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкадасту́пны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, да якога цяжка даступіцца; непраходны. Цяжкадаступныя горы. Цяжкадаступная пустыня.

2. Цяжкі для разумення, вывучэння. Цяжкадаступны стыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Надзвычай цяжкі. А лёд, бы мур сцямна-зялёны, Чуць на сярэдзіне падняты, Ляжыць, цяжэрны і зацяты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grave​2 [greɪv] adj. сур’ёзны; ця́жкі; трыво́жны;

grave news трыво́жныя ве́сткі;

grave crime ця́жкае злачы́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

formidable [ˈfɔ:mɪdəbl] adj. вялі́зны; страшэ́нны; ве́льмі ця́жкі;

It’s a formidable task. Гэта вельмі цяжкая справа.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гравіме́тр

(ад лац. gravis = цяжкі + -метр)

прыбор для вымярэння паскарэння сілы цяжару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

грузапад’ёмнасць, ‑і, ж.

Гранічная здольнасць механізма паднімаць цяжкі груз. // Колькасць грузу, на перавозку або падыманне якога разлічаны вагон, аўтамабіль, ліфт і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праму́дры, ‑ая, ‑ае.

1. Уст. Які валодае высокай мудрасцю, вельмі мудры. Прамудры чалавек.

2. Разм. жарт., іран. Цяжкі для разумення, засваення, мудрагелісты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

onerous

[ˈoʊnərəs]

adj.

цяжкі́, цяжкава́ты (пра пра́цу), гнятлі́вы; даку́члівы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)