сахары́н

(ням. Saccharin, ад гр. sakchar = цукар)

арганічнае злучэнне, белае крышталічнае вельмі салодкае рэчыва; сурагат цукру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трысняго́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да трыснягу. Трысняговыя зараснікі. // Які зарос трыснягом. Трысняговае балота, // Зроблены з трыснягу, здабыты з трыснягу. Трысняговы кошык. Трысняговы цукар.

2. Як састаўная частка некаторых батанічных і заалагічных назваў. Трысняговы верабей. Трысняговая асака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спірт, -у, М -рце, мн. спірты́, -о́ў, м.

1. адз. Гаручая, з высокім працэнтам алкаголю вадкасць, якая атрымліваецца перагонкай некаторых прадуктаў, што змяшчаюць у сабе цукар і крухмал.

Вінны с.

2. Арганічнае злучэнне, вуглевадарод, у якім атам вадароду замешчаны водным астаткам (спец.).

Метылавы с.

Драўняны с.

|| прым. спіртавы́, -а́я, -о́е і спіртны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

Спіртавыя лакі.

Спіртавое браджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́латы ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад калоць ​1.

2. у знач. прым. Нанесены колючай зброяй. Колатая рана.

ко́латы ​2, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад калоць ​2.

2. у знач. прым. Разбіты на кусочкі. Колаты цукар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пячэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пячы (у 1 знач.).

2. Кандытарскія вырабы ў выглядзе тонкіх кавалачкаў рознай формы, прыгатаваныя са здобнага, звычайна салодкага цеста. На маленькім круглым століку .. быў пастаўлен чайны прыбор, на сподачку ляжаў цукар і пячэнне. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ВЯЛІКАНЯМКО́ЎСКАЯ ЦУКРО́ВАЯ МАНУФАКТУ́РА.

Дзейнічала на Беларусі ў 1860—62 у в. Вял. Нямкі Рагачоўскага пав. (цяпер вёска ў Веткаўскім р-не Гомельскай вобл.). Вырабляла цукар-пясок. У 1860—61 мела 2 гідраўлічныя прэсы, выраблена 1080 пудоў цукру. Працавала 117 рабочых.

т. 4, с. 369

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рафінава́ць

(фр. raffiner)

ачышчаць прадукты прамысловасці і сельскай гаспадаркі (металы, спірт, алей, цукар і інш.) ад прымесяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

rafinowany

1. рафінаваны;

cukier rafinowany — цукаррафінад;

2. вытанчаны;

3. заўзяты, закончаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dissolve [dɪˈzɒlv] v.

1. распуска́ць, раствара́ць; раствара́цца (пра соль, цукар і да т.п.)

2. распуска́ць (арганізацыю, парламент);

dis solve in(to) smth. даць во́лю (пачуццям);

She dissolved into tears. Яна залілася слязьмі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

растаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце, ‑таўкуць; пр. растоўк, ‑таўкла, ‑ло; зак., што.

1. Таўкучы, размяць. Растаўчы бульбу. Растаўчы цукар.

2. Разм. Разбіць. [Маргарыта Казіміраўна:] — Недзе яшчэ асталося штук колькі [чарачак], не растаўклі... Скрыган. // Разбіць да крыві; расквасіць. [Тамаш:] — А дзе табе жалезам галаву растаўклі? Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)