fleck

[flek]

1.

n.

1) пля́ма, пля́мка f. (фа́рбы, сьвятла́)

2) ла́пік -а m., кра́пінка, драбі́нка, часьці́нка f. (пы́лу, пяску́)

a fleck of dust — пылі́нка

flecks of sunlight — во́дбліскі со́нца, со́нечныя блі́скі

2.

v.t.

усе́йваць кра́пкамі (фа́рбы, сьвятла́); пярэ́сьціць, сьпярэ́шчваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ра́га ж

1. (ад вады) Wásserfleck m -(e)s, -e; Fárbfleck m (ад фарбы);

2. мед blútunterlaufene Stélle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

све́тлы, -ая, -ае.

1. Які ярка свеціць.

Светлая лямпачка.

2. Добра асветлены, яркі.

Светлыя палацы.

С. дзень.

3. Ясны, празрысты.

С. ручаёк.

4. Менш яркі па колеры ў параўнанні з іншымі, не цёмны.

Светлыя валасы.

Светлыя фарбы.

5. Радасны, нічым неазмрочаны, незасмучаны.

Светлая будучыня.

С. ўспамін.

6. Ясны, лагічны, праніклівы.

С. розум.

Светлыя надзеі.

|| наз. све́тласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сплы́сціся і сплы́цца, сплыву́ся, сплыве́шся, сплыве́цца; сплывёмся, сплывяце́ся, сплыву́цца; сплы́ўся, сплыла́ся, -ло́ся; зак.

1. Прыплысці ў адно месца з розных бакоў.

Гусі сплыліся на сярэдзіну ракі.

2. перан. Сабрацца, злучыцца ў адным месцы.

Людзі сплыліся на плошчу.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Зліцца ў адно, страціць выразнасць абрысаў.

Фарбы сплыліся ў цемры.

|| незак. сплыва́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуктыло́метр

(ад лац. ductilis = цягучы + -метр)

прыбор для вызначэння цягучасці асфальту, смалы, фарбы і іншых матэрыялаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

крапла́к

(ням. Krapplack)

сумесь алюмініевых і кальцыевых солей алізарыну, з якой вырабляюць паліграфічныя і акварэльныя фарбы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

маскатэ́ль

(іт. moskatello, ад перс. mušk = мускус)

фарбы, клей і іншыя хімічныя рэчывы як прадмет гандлю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ГУМІГУ́Т

(ад гумі + лац. gutta кропля),

згушчаны млечны сок, які атрымліваюць пры падсочцы кары некат. трапічных раслін сям. клюзіевых. Складаецца са смалы і гумі. Выкарыстоўваюць для вырабу спіртавых лакаў і жоўтай акварэльнай фарбы.

т. 5, с. 532

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

цьмя́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць цьмянага. Цьмянасцю пакрываліся ўсе яркія шматкаляровыя фарбы асенняй прыроды... Краўчанка. Нашаніўцы не так далёка адышлі ад мадэрністаў. Іх творы збліжала цьмянасць зместу і беспадстаўнасць эмацыянальнага тону. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áuftragen

* vt

1) даруча́ць

2) падава́ць на стол

3) нано́сіць

4) зно́шваць

◊ dick ~ — перабо́льшваць, згушча́ць фа́рбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)