тры́пціх, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Твор выяўленчага мастацтва, які складаецца з трох частак, аб’яднаных адным сюжэтам і ідэяй.

2. Царкоўны абраз, які мае тры створкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

artwork [ˈɑ:twɜ:k] n. 1. ілюстра́цыі (да кнігі, часопіса і да т.п.) 2. тво́р маста́цтва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

concerto [kənˈtʃɜ:təʊ] n. канцэ́рт (музычны твор для аднаго ці некалькіх сольных інструментаў і аркестра)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

непапуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае папулярнасць шырокага прызнання. Непапулярны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бытапіса́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да апісвання быту. Бытапісальны твор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Гутарка ў карчме» (ананімны твор) 1/316

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ей мест. личн. в пред., дат., твор. ёй; см. она́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kreacyjny

кніжн. творчы; арыгінальны (пра твор мастацтва)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ábhandlung

f -, -en твор, арты́кул, навуко́вы тракта́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

апо́крыф, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Старажытны твор з біблейскім сюжэтам, у якім дапушчаны адступленні ад афіцыйнага веравучэння і таму адхілены царквой.

|| прым. апакрыфі́чны, -ая, -ае.

Апакрыфічная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)