olden

[ˈoʊldən]

adj., Poet.

стары́, старасьве́цкі

olden times — старасьве́тчына f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

згрыбе́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Стары, маршчыністы. Была яна тады, як апошні раз маці яе бачыла, зморшчаная-зморшчаная, згрыбелая, сівая бабулька. Гарэцкі. Апіраючыся на кій, стаяў згрыбелы стары. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tradition [trəˈdɪʃn] n. трады́цыя, стары́ звы́чай;

by tradition па трады́цыі;

break with traditions паруша́ць трады́цыі;

keep up traditions захо́ўваць трады́цыі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

геро́нт

(гр. geron, -ntos = стары чалавек)

член рады старэйшын (герусіі) у Стараж. Грэцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

геру́сія

(гр. gerusia, ад geron = стары чалавек)

рада старэйшын у старажытнагрэчаскіх гарадах-дзяржавах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бэ́ра, -ы, мн. бэ́ры, бэр, ж.

Пашыраны ў Беларусі гатунак позніх груш з буйнымі жоўтымі пладамі, а таксама сам такі плод.

○

Лошыцкая бэра — беларускі селекцыйны гатунак груш, выведзены ад слуцкай бэры.

Слуцкая бэра — стары беларускі гатунак груш народнай селекцыі, распаўсюджаны па ўсёй Беларусі, асабліва на Случчыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Lupus vetus non cadit in foveam

Стары воўк не трапляе ў яму.

Старый волк не попадает в яму.

Гл.: Annosa...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

ляда́чы, ляда́шчы

1. (кволы, хілы) kränklich, schwächlich; schlecht, úntauglich;

2. (стары, струхлелы) alt; verfáult, mürbe

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crock

I [krɑ:k]

n.

гліня́ны гаршчо́к, збано́к -ка́, глады́ш -а́ m.

II [krɑ:k]

n.

1) стара́я аве́чка, стары́ конь (кля́ча), здыхля́ціна f.

2) стары́ ляда́шчы чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niedołężny

1. стары; нядужы; недалужны;

2. бездапаможны; бяссільны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)