нырэ́ц², -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.

Вадаплаўная птушка сямейства качыных, якая здабывае сабе корм, ныраючы пад ваду.

|| прым. нырцо́вы, -ая, -ае.

Нырцовая качка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзеепрысло́ўе, -я, мн. -і, -яў, н.

У граматыцы: нязменная форма дзеяслова, якая спалучае ў сабе катэгорыі дзеяслова і прыслоўя.

|| прым. дзеепрысло́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ве́льмі, прысл.

Надта, у вялікай ступені.

В. цікавая кніга.

Было в. горача.

Не в. (што) (не зусім добры, так сабе; разм.). В. добра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пу́дрыцца, -руся, -рышся, -рыцца; незак.

Пакрываць сабе твар пудрай.

|| зак. напу́дрыцца, -руся, -рышся, -рыцца і папу́дрыцца, -руся, -рышся, -рыцца.

|| наз. пу́дранне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гармана́льны

(ад гармон)

які з’яўляецца гармонам, змяшчае ў сабе гармон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

rack3 [ræk] v. му́чыць; му́чыцца

rack one’s brains лама́ць сабе́ галаву́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

deny [dɪˈnaɪ] v. адмаўля́ць; адмаўля́цца;

deny oneself smth. адмаўля́ць сабе́ ў чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

непрыка́яны, -ая, -ае (разм.).

Які ад хвалявання не знаходзіць сабе месца, не ведае, што рабіць.

Ходзіць па хаце як н.

|| наз. непрыка́янасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

манеке́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які дэманструе на сабе адзенне новых фасонаў.

|| ж. манеке́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. манеке́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

заспакае́нне, -я, н.

1. гл. заспакоіць.

2. Тое (той), што (хто) заспакойвае, радуе каго-н.

Знайсці сабе з. ў чым-н. Ты маё з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)