пасця́гвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Сцягнуцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Штаніна пасцягвалася ў зборкі і стала такая вузкая, што не тое каб нага — рука не магла пралезці. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пешчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выпесціць.

2. у знач. прым. Які сведчыць аб старанным доглядзе. Выпешчаная рука. □ Чарнабровы, выпешчаны твар з падпухлымі мяшочкамі пад вачыма спахмурнеў, пакутліва зморшчыўся. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ма́нька ’ляўша’ (Сцяшк.), укр. ма́нька, манько́, манькут ’тс’. Запазычана з польск. mańka, mania, mańkut ’левая рука’, ’ляўша’, якія з італ. mancato ’знявечаны’ < лац. mancus ’калека’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

left​2 [left] adj. ле́вы;

left hand/glove ле́вая рука́/пальча́тка;

left side/turn ле́вы бок/паваро́т;

Take a left turn at the crossroads. На скрыжаванні зрабіце левы паварот.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пе́равязь, ‑і, ж.

Палоска матэрыі, перакінутая цераз плячо, для падтрымання пашкоджанай рукі. У першую хвіліну сустрэчы яны нават не заўважалі, што ў бацькі пусты правы рукаў, а левая рука вісіць на перавязі... Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падыма́цца несов.

1. в разн. знач. поднима́ться, подыма́ться; (о ценах, требованиях и т.п. — ещё) повыша́ться;

2. (вырастать) поднима́ться;

3. разг. (поднимать край платья) заголя́ться;

1-3 см. падня́цца;

4. страд. поднима́ться, подыма́ться; повыша́ться; возводи́ться, взводи́ться; см. падыма́ць;

◊ рука́ не ~ма́ецца — рука́ не поднима́ется

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бэ́кхэнд

(англ. back-hand, ад back = ззаду + hand = рука)

удар злева пры гульні ў тэніс, бадмінтон.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Манікю́р ’чыстка і паліроўка ногцяў на руках’ (ТСБМ). З рус. маникюр ’тс’, якое з франц. manicure < с.-лац. manicura, складзенае з лац. manus ’рука’ і сига ’клопат’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падручы́цца ’даць згоду зрабіць што-н., узяцца за якую-н. работу для каго-н’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ, Жд. 2), падруча́цца ’дамаўляцца, наймацца’ (ТС). Да рука́, зару́ка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

загаі́цца, ‑гоіцца; зак.

Зацягнуцца, зарубцавацца (пра рану); зажыць. У суседа гэтага рука правая адарвана, і хоць загаілася рана, але баіцца холаду. Галавач. Сядзіць Ілька са шрамам на ілбу, што нядаўна загаіўся, і слухае. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)