фізіялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фізіялогіі (у 1 знач.). Фізіялагічныя даследаванні. Фізіялагічныя метады аналізу захворванняў нервовай сістэмы.

2. Звязаны з фізіялогіяй арганізма, з яго жыццядзейнасцю. Кожнаму настаўніку трэба перш за ўсё лічыцца са значнымі фізіялагічнымі зменамі, якія адбываюцца ў арганізме падлетка. «Народная асвета». // перан. Груба пачуццёвы.

3. У складзе назваў рада дысцыплін, якія вывучаюць жывыя істоты. Фізіялагічная оптыка. Фізіялагічная акустыка.

•••

Фізіялагічны раствор гл. раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лаку ​1. Лакавыя фарбы. Лакавы бляск. // Які ўтрымлівае лак ​1. Лакавы раствор.

2. Пакрыты лакам ​1; накіраваны. Лакавыя туфлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што і чаго.

1. Памясіць дадаткова. Падмясіць цеста.

2. Месячы, дабавіць чаго‑н., зрабіць больш густым (цеста, раствор). Падмясіць мукі ў цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жэлаці́н, ‑у, м. і жэлаці́на, ‑ы, ж.

Сумесь бялковых рэчываў жывёльнага паходжання, раствор якой пры ахаладжэнні пераходзіць у студзяністы стан (выкарыстоўваецца ў тэхніцы, фатаграфіі, кулінарыі, медыцыне і пад.).

[Фр. gelatine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лак ’раствор смол, эфіраў цэлюлозы, якім пакрываюць паверхню прадметаў, робячы яе бліскучай’ (ТСБМ). Запазычана з рус. мовы, дзе лак ’тс’ < ням. Lack, гал. lak, франц. laque < іт. lacca < араб. lakk (Фасмер, 2, 452).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гіпатані́чны

(ад гіпатанія)

які мае паніжаны ціск;

г. раствор — раствор, асматычны ціск якога ніжэйшы, чым у клетках жывёльных і раслінных арганізмаў (параўн. гіпертанічны 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

zneutralizować

зак. нейтралізаваць;

zneutralizować wpływ — нейтралізаваць уплыў;

zneutralizować roztwór хім. нейтралізаваць раствор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Tünche

f -, -n

1) раство́р для пабе́лкі; клеява́я фа́рба

2) (зне́шні) бляск

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

нейтраліза́цыя, ‑і, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. нейтралізаваць (у 1 знач.). Нейтралізацыя тэрыторыі.

2. Хімічная рэакцыя ўзаемадзеяння кіслот з асновамі, у выніку якой утвараюцца солі і раствор набывае нейтральны характар.

[Фр. neutralisation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глі́ністы Lehm-; léhmig, tónhaltig, léhmhaltig;

глі́ністы раство́р Lehmmörtel m -s, -;

глі́ністая гле́ба léhmiger Bóden, Léhmboden m -s, -böden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)