золатапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

1. Уладальнік залатых прыіскаў.

2. Работнік золатапрамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абко́маўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абкома. Абкомаўскі работнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракле́йшчык, ‑а, м.

Работнік папяровай вытворчасці, спецыяліст па праклейцы паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сувязі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Работнік сувязі (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхрабо́тнік, ‑а, м.

Работнік, які выконвае тэхнічную (не адказную) працу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упако́ўшчык, ‑а, м.

Работнік, які займаецца ўпакоўкай (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

naukowiec

м. навуковы работнік; навуковец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

młynarczyk

м. работнік у млыне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

patałach

мн. гора-работнік; бракароб

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рахунко́вы бухг. счётный, счетово́дный;

~выя кні́гі — счётные (счетово́дные) кни́ги;

р. рабо́тнік — счётный рабо́тник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)