канто́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Работнік канторы.

|| ж. канто́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. канто́ршчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)