стрэ́пет, -а, М -пеце, мн. -ы, -аў, м.

Стэпавая птушка сямейства драфіных, якая ўтварае рэзкі шум крыламі ў час палёту.

|| прым. страпяці́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пту́шынка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш.-ласк. да птушка; маленькая птушка. Праз адчыненыя дзверы заляцела аднойчы ў клас нейкая маленькая птушынка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́ршнеп, ‑а, м.

Невялікая балотная птушка атрада кулікоў.

[Haarschnepfe — бакас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вастрадзю́бы, ‑ая, ‑ае.

З вострай дзюбай. Вастрадзюбая птушка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клі́нтух, ‑а, м.

Птушка сямейства галубоў; дзікі голуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́лін, ‑а, м.

Драпежная начная птушка атрада соў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шулёнак, ‑нка, м.

Невялікая драпежная птушка сямейства сакаліных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ня м заал (птушка) Kíebitz m -es, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

high-flyer [ˌhaɪˈflaɪə] n. славалю́б; той, хто здо́льны вы́значыцца; пту́шка высо́кага палёту

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

валася́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Невялікая пеўчая птушка атрада вераб’іных з тонкай шылападобнай дзюбай.

|| прым. валася́нкавы, -ая, -ае.

Сямейства валасянкавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)