назва́цца, ‑завуся, ‑завешся, ‑завецца; ‑завёмся, ‑завяцеся; зак.

1. Прыняць, узяць сабе якую‑н. назву, імя і пад. [Іван:] — Заўтра ж трэба зрабіць табе добрыя дакументы. Кім ты хочаш, пазвацца? Новікаў.

2. Сказаць, назваць сваё імя, прозвішча, становішча і пад.; адрэкамендавацца. Навічок назваўся Апанасам Вялічкам. Машара.

3. Разм. Напрасіцца, навязацца да каго‑н. з чым‑н. — Зразумела, — сказаў Лабановіч. — панне Ядвісі будзе шмат прыемней пайсці ў кампаніі Грыгора і Негруся, які напэўна сам назавецца ў праважатыя. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкле́іцца, ‑клеюся, ‑клеішся, ‑клеіцца; зак.

Прымацавацца да чаго‑н. з дапамогай клею або чаго‑н. клейкага. Папера добра прыклеілася. // Прыліпнуць, прыстаць да чаго‑н. З-пад вязанай шэрай хусткі выбілася пасмачка русявых [валасоў] і прыклеілася да ўспацелага лба. Навуменка. // перан. Замацавацца за кім‑н. (пра мянушку, прозвішча). Вось і прыклеілася да .. [Максіма] мянушка «Маўчун». Капусцін. Я і сам ведаў, што сёння вяселле Лаўрэнавага Жэнькі, хлопца, да якога з маленства яшчэ прыклеілася мянушка «Цыца». Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алані́т

(ад англ. Т. Allan = прозвішча англ. мінералога)

тое, што і артыт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

юз

[англ. D. Hughes = прозвішча амер. вынаходцы (1831—1900)]

літарадрукавальны тэлеграфічны апарат.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

шавіні́зм

(фр. chauvinisme, ад N. Chauvin = прозвішча французскага салдата XIX ст., прыхільніка заваявальніцкай палітыкі Напалеона)

крайне агрэсіўная форма нацыяналізму, якая прапаведуе выключнасць сваёй нацыі і пагарду да іншых народаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

герц

[ням. H. Hertz = прозвішча ням. фізіка (1857—1894)]

адзінка вымярэння частаты ваганняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэба́й

[гал. Р. Debye = прозвішча гал. фізіка (1884—1966)]

адзінка дыпольнага моманту малекул.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ке́сар

(гр. kaisar, ад лац. Caesar = прозвішча Юлія Цэзара)

тое, што і цэзар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

габеле́н

(фр. gobelin, ад G. Gobelin = прозвішча французскага фарбавальшчыка і ткача, які жыў у XVII ст.)

1) насценны дыван ручной работы з вытканай карцінай, узорам;

2) шчыльная абівачная дэкаратыўная тканіна.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

імя́ н

1. Náme(n) m -ns, -n, Vórname m, Rúfname m (без прозвішча);

імя́ і про́звішча Vor- und Zúname;

імя́ і імя́ па ба́цьку Vor- und Vátersname m;

даць імя́ éinen Námen gében*;

як Ва́ша імя́? wie ist Ihr (Vór)name?, wie héißen Sie mit Vórnamen?;

выкліка́ць па і́мені námentlich áufrufen*;

2. (вядомасць, слава) Náme m -ns, -n; Ruf m -(e)s;

до́брае імя́ guter Náme [Ruf];

набы́ць імя́ sich éinen Námen máchen;

◊ ад імя́ im Námen (каго-н von D);

з і́мем im Námen;

назва́ць рэ́чы сваі́мі імёнамі das Kind beim (réchten) Námen nénnen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)