брыга́да

(фр. brigade, ад іт. brigata = таварыства)

1) вайсковае злучэнне з некалькіх батальёнаў (дывізіёнаў) або палкоў;

2) тактычнае злучэнне з некалькіх аднатыпных ваенных караблёў;

3) асабовы склад, які абслугоўвае поезд;

4) група работнікаў, якая сумесна выконвае вытворчае заданне (напр. б. слесараў, будаўнічая б.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

by

1. бы; б;

poszedłbym — я пайшоў бы;

poszłaby — яна пайшла б;

2. каб;

śpieszę się by zdążyć na pociąg — спяшаюся, каб паспець на поезд;

гл. aby

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ско́рый

1. (быстрый) ху́ткі;

ско́рый по́езд ху́ткі цягні́к;

ско́рая по́мощь ху́ткая дапамо́га;

2. (недалёкий по времени) ху́ткі;

в ско́ром вре́мени у ху́ткім ча́се, неўзаба́ве;

◊

на ско́рую ру́ку спе́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тава́рны в разн. знач. това́рный;

т. цягні́к — това́рный по́езд;

т. лес — това́рный лес;

○ ~ная вытво́рчасць — эк. това́рное произво́дство;

т. рубе́ль — эк. това́рный рубль;

т. фетышы́зм — това́рный фетиши́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памча́ць, ‑мчу, ‑мчыш, ‑мчыць; зак.

1. каго-што. Пачаць імчаць, вельмі хутка, стрымгалоў павезці каго‑, што‑н. Голасна коні заржалі на пашы, Гвардыі смелых памчалі на бітвы. Купала. // Захапіўшы, пацягнуць за сабой сілай руху. Прачнуўся вецер І па свеце Памчаў сарваныя лісты. Тарас.

2. Тое, што і памчацца. Поезд зрабіў невялікі прыпынак на гадзіну.. і памчаў на Брэст. Філімонаў. — Воўк! — крыкнуў [дзед] і напрасткі памчаў да берага. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зру́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак.

1. каго-што. Рухаючы, скрануць з месца; перамясціць. Вось малады дубок, як ні руш — не зрушыш, глыбока ў родную глебу паўрастала карэнне. Лужанін.

2. Скрануцца з месца; рушыць. Лабановіч зрушыў з месца і пайшоў у той бок, куды паляцеў і зараз жа знік магутны поезд. Колас. Сонца зрушыла з поўдня і пайшло ніжэй. Чорны.

•••

Горы зрушыць — выканаць вялікую, цяжкую работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак.

1. каго-што. Хутка везці, несці каго‑, што‑н. Газік імчаў Рыбіна па ціхай лясной дарозе. Пестрак. Як поезд імчаў Сцёпку ўсё далей і далей, яго пачалі забіраць думкі аб горадзе, аб паступленні на рабфак. Колас.

2. Разм. Тое, што і імчацца. З гары ад парку порстка імчала грузавая машына. Скрыган. Па быстрыні човен імчыць, як маторка, толькі паспявай кіраваць вяслом. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

towarowy

towarow|y

таварны;

znak ~y — таварны (фірмовы) знак;

pociąg ~y — таварны поезд;

stacja ~a — таварная станцыя;

wymiana ~a — тавараабмен; бартэр;

dom ~y — універмаг;

rynek ~y — рэчавы рынак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

провожа́ть несов., в разн. знач. право́дзіць; (отправлять) выпраўля́ць;

провожа́ть до кали́тки право́дзіць да ве́снічак;

провожа́ть сы́на на фронт право́дзіць (выпраўля́ць) сы́на на фронт;

провожа́ть по́езд глаза́ми право́дзіць цягні́к вача́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

машыні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Спецыяліст, рабочы, які працуе на машыне (у 1 знач.) і кіруе ёю. Машыніст вежавага крана. Машыніст малатарні. □ Яшчэ здалёк .. [Андрыян Цітавіч] пазнаў у кабіне экскаватара машыніста Астапава. Марціновіч. // Той, хто кіруе паравозам і вядзе поезд. Ля акна ў паравознай будцы сядзеў машыніст. Карпаў. Счэпшчык ляскае ручкай аўтасчэпкі, машыніст пераводзіць рэверс, і састаў ідзе назад. Васілёнак.

2. У тэатры — той, хто кіруе абсталяваннем сцэны і заменай дэкарацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)