кракі́, нескл., н.

1. Накід рысунка, чарцяжа; эскіз.

2. План мясцовасці, выкананы на вока, без папярэдняга вымярэння.

[Фр. croquis — накід.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакрэ́мзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Неахайна закрэсліць, пакрэсліць што‑н. Пакрэмзаць план. Пакрэмзаць паперу алоўкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́частва, ‑а, н.

Разм., іран. Бесцырымоннае высоўванне на першы план самога сябе, свайго «я» як выяўленне эгаізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

veréiteln

vt разла́джваць, зрыва́ць (план, мерапрыемства)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

éinplanen

vt запланава́ць, уключы́ць у план

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Stádtplan

m -s, -pläne план го́рада

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Касава́ць ’выкрэсліваць, закрэсліваць’, ’адмяняць, ліквідаваць’, ’пераглядаць у касацыйным парадку’, ’рабіць непрыкметным, адсоўваць на задні план’ (ТСБМ). Ст.-бел. касовати ’адмяняць (1554)’ з польск. kasować (Булыка, Запазыч., 142) < лац. cassum reddere (Фасмер, 2, 207).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

set-up [ˈsetʌp] n. infml

1. сітуа́цыя; абста́віны;

2. план, загаво́р, інтры́жка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

планава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.

1. Размяшчаць згодна з пэўным планам (у 1 знач.).

П. лагер.

2. Складаць план развіцця чаго-н.

П. вытворчасць тавараў шырокага ўжытку.

3. Уключаць у план, прадугледжваць збудаванне чаго-н.

П. пабудову клуба.

4. Мець намер, разлічваць, мець у сваіх планах (разм.).

Плануем схадзіць вечарам у кіно.

|| зак. спланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 1—3 знач.), запланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 3 і 4знач.) і распланава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны (да 1 знач.).

|| наз. планава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

мабілізацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мабілізацыі (у 1, 2 знач.). Мабілізацыйная гатоўнасць. Мабілізацыйны план. Мабілізацыйнае прадпісанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)