высакаро́дны в разн. знач. благоро́дный;

в. ўчы́нак — благоро́дный посту́пок;

~нае пачуццё — благоро́дное чу́вство;

○ ~ныя мета́лы — благоро́дные мета́ллы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

novelty [ˈnɒvlti] n.

1. навізна́;

The novelty has worn off. Пачуццё навізны сцерлася.

2. навіна́, наві́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адчуванне, пачуццё, пачуванне, чуццё, уражанне, інстынкт, асацыяцыя

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

затаі́ць, -таю́, -то́іш, -то́іць; -то́ены; зак., што.

Скрыўшы ад іншых (якое-н. пачуццё), захаваць у сабе, у душы.

З. крыўду.

◊

Затаіць дыханне — стрымаць дыханне (напружана ўслухоўваючыся, прытаіўшыся, спалохаўшыся і пад.).

|| незак. зато́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дваі́сты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з дзвюх аднародных частак.

Д. след.

2. Такі, які змяшчае ў сабе дзве розныя якасці, часта супярэчлівыя.

Дваістая натура.

Дваістае пачуццё.

Дваістая палітыка крахам канчаецца.

|| наз. дваі́стасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ра́дасць, -і, ж.

1. Вясёлае пачуццё, адчуванне вялікага душэўнага задавальнення.

Скакаць ад радасці.

Паведаміць з радасцю.

2. Падзея, абставіны і пад., якія даюць асалоду, шчасце.

Паехаць у госці да бабулі — самая вялікая р. для дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

zmysł, ~u

м.

1. пачуццё;

zmysł słuchu (wzroku) — пачуццё слыху (зроку);

2. пачуццё; разуменне;

zmysł humoru — пачуццё гумару;

być przy zdrowych ~ach — быць пры сваім розуме;

odchodzić od ~ów — вар’яцець;

stracić ~у — страціць прытомнасць; знепрытомнець;

dostać pomieszania ~ów — звар’яцець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цяплі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., це́пліцца; незак.

1. Гарэць слабым полымем, слаба свяціцца.

Яшчэ цяпліўся касцёр.

У хаце цяпліўся агеньчык.

2. Праяўляцца ў малой, нязначнай ступені (пра жыццё, надзею, пачуццё і пад.).

Цепліцца надзея.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Lústgefühl

n -(e)s, -e пачуццё задавальне́ння, асало́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hóchgefühl

n -(e)s узвы́шанае пачуццё

2) энтузіцзм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)