container
[kənˈteɪnər]
n.
1) скры́ня, скры́нка f.; пасу́дзіна f.
2) ёмішча n., кантэ́йнэр -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гляк, ‑а, м.
Нізкая гліняная пасудзіна з выпуклымі бакамі і вузкім горлам. Хомка занёс бабам на жніво гляк сцюдзёна[й] вады. Гарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́варка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. выварыць (у 1 знач.).
2. Разм. Пасудзіна, у якой выварваецца бялізна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сту́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.
Памянш. да ступа. // Невялікая фарфоравая пасудзіна для расцірання чаго‑н. Аптэкарская ступка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ёмісты, -ая, -ае.
1. Здольны змясціць у сабе вялікую колькасць чаго-н.
Ёмістая пасудзіна.
2. перан. З багатым унутраным зместам, сэнсам.
Ё. характар героя.
|| наз. ёмістасць, -і, ж.
Ё. рэзервуара.
Ё. фразы.
Ё. вобразных сродкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
шэ́йкер
(англ. shaker = трэсці, устрэсваць)
спецыяльная пасудзіна для прыгатавання кактэйляў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
бікла́га, ‑і, ДМ ‑лазе, ж.
Невялікая драўляная ці металічная пасудзіна для вады. Неадлучны спадарожнік касца — круглая дубовая біклага. Жычка. Хтосьці прынёс на сенажаць біклагу вельмі добрага хлебнага квасу. Чорны. // Невялікая металічная пасудзіна, якая з’яўляецца прадметам салдацкай амуніцыі. Адкуль трапіла салдацкая біклага сюды, на возера? Гамолка. На поясе ў.. [Міколы] віселі біклага і кінжал. Новікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
у́рна, ‑ы, ж.
1. Пасудзіна для захавання праху нябожчыкаў.
2. Скрынка з вузкай адтулінай для апускання выбарчых бюлетэняў. Адзін за адным падыходзяць да выбарчых урнаў рабочыя, інжынеры, прадстаўнікі інтэлігенцыі. «Звязда».
3. Пасудзіна для акуркаў, смецця на вуліцах, у грамадскіх памяшканнях. Кінуўшы недакураную папяросу ў урну, якая стаяла ў кутку, Дзімін таропка падышоў да Міхала. Карпаў.
[Лац. urna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бака́л, ‑а, м.
Пасудзіна, звычайна для шыпучых він, у выглядзе вялікай чаркі. Вяселле кіпіць і бакалы звіняць, бакалы цвітуць, як лілеі... Дудар.
[Фр. bocal.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даўбёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Пасудзіна, лодка і пад., зробленая з суцэльнага куска драўніны. Пераехаць раку на даўбёнцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)