lodge​2 [lɒdʒ] v.

1. (at, with) пражыва́ць, арандава́ць пако́й

2. (in) засе́сці, захра́снуць;

A bone was lodged in her throat. Костачка засела ў яе ў горле.

3. размяшча́ць (каго-н.)

4. здава́ць на захо́ўванне

5. : lodge a complaint падава́ць ска́ргу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podstawiać

незак.

1. падстаўляць;

podstawiać wagony — падаваць вагоны;

2. замяняць;

podstawiać A za B — замяняць А на Б

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падава́цца несов.

1. в разн. знач. подава́ться; (подвигаться, уклоняться немного в сторону; вперёд, назад — ещё) принима́ть;

2. перен. (заметно ухудшаться, ослабевать, стареть) сдава́ть;

1, 2 см. пада́цца 1, 2;

3. страд. подава́ться; см. падава́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

éingeben

* vt

1) дава́ць (лякарства)

2) перан. наво́дзіць (на думку)

3) падава́ць (заяву)

4) камп. уво́дзіць да́ныя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

apply [əˈplaɪ] v.

1. звярта́цца з про́сьбай (звыч. пісьмовай); падава́ць зая́ву

2. прымяня́ць, ужыва́ць, выкарысто́ўваць

3. зма́зваць (крэмам, маззю і да т.п.)

4. даты́чыць, ты́чыцца;

What I am saying applies only to some of you. Тое, што я кажу, тычыцца толькі некаторых з вас.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sue

[su:]

v.t. sued, suing

1) падава́ць у суд на каго́, пачына́ць судо́вую спра́ву су́праць каго́

2) прасі́ць

Messengers came suing for peace — Пасланцы́ прыйшлі́ прасі́ць мі́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beschréiten

* vt ступа́ць, наступа́ць (на што-н.)

éinen Weg ~ — перан. ступі́ць на шлях

den Réchtsweg ~ — падава́ць [звярта́цца] у суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наде́жда ж. надзе́я, -дзе́і ж.; (ожидание) спадзява́нне, -ння ср.;

◊

тще́тные наде́жды ма́рныя надзе́і;

сла́бая наде́жда сла́бая надзе́я;

пита́ть наде́жды спадзява́цца;

подава́ть наде́жды падава́ць надзе́і;

ни мале́йшей наде́жды нія́кай надзе́і;

в наде́жде спадзеючы́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Міжвольна падымаць і апускаць павекі. Мікіта Уласавіч стаяў збоку і толькі часта-часта маргаў.., нібы ў вочы яму трапіла нейкая парушына. Шуцько. Юрка маўчаў, толькі неяк жаласліва маргаў вачыма. Кулакоўскі.

2. Падаваць знак каму‑н. рухам павек, падморгваць. Пан Забжэцкі маргаў [дзецям] з-за стала, ківаў, пагражаў, маўляў: «Я вам пакажу!» Сабаленка.

3. перан. Тое, што і міргаць (у 2 знач.). Лямпачка маргае. Газоўка маргае.

4. перан. Разм. Упускаць зручны момант; зяваць. Лета год корміць: нельга марнавацца, маргаць. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзе́я ж Hóffnung f -, -en;

падава́ць надзе́і Hóffnungen erwécken;

усклада́ць надзе́і Hóffnungen sétzen (на каго-н, на што-н auf A);

не губля́ць надзе́і die Hóffnung nicht áufgeben*;

цяпе́р на вас уся́ надзе́я! auf euch kommt es jetzt an!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)