супрацьграма́дскі, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць грамадства, грамадскіх парадкаў; антыграмадскі. Супрацьграмадскія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае паводзіны жывёл у прыродных умовах.

[Ад грэч. ēthos — звычай, нораў, характар і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

malconduct

[,mælˈkɑ:ndʌkt]

n.

дрэ́нныя або́ неадпаве́дныя паво́дзіны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

інтэліге́нтны, -ая, -ае.

1. Які належыць да інтэлігенцыі, а таксама чалавек, які валодае вялікай унутранай культурай.

Інтэлігентныя паводзіны.

2. Уласцівы інтэлігенту.

І. выгляд.

|| наз. інтэліге́нтнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кан’юнкту́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Беспрынцыповы чалавек, які змяняе свае паводзіны ў залежнасці ад той ці іншай кан’юнктуры; прыстасаванец.

|| ж. кан’юнкту́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзяці́нства, -а, н.

1. Дзіцячая пара; дзіцячыя гады.

Шчаслівае д.

Яго д. прайшло ў вёсцы.

2. Па-дзіцячаму легкадумныя паводзіны, учынкі.

Яму не маглі дараваць гэтага д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

behavior

[bɪˈheɪvjər]

Brit. behaviour, n.

1) трыма́ньне n.

2) паво́дзіны pl. only

proper behavior — прысто́йныя паво́дзіны

3) мане́ры pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

demeanor

[dɪˈmi:nər]

n.

паво́дзіны pl., трыма́ньне n.; вы́гляд -у m.; мане́ры pl.

a quiet, modest demeanor — ці́хія, сьці́плыя паво́дзіны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

мяшча́нства, -а, н.

1. У царскай Расіі: саслоўе мяшчан, мяшчанскае званне.

2. перан. Псіхалогія і паводзіны мешчаніна (у 2 знач.).

|| прым. мяшча́нскі, -ая, -ае.

Мяшчанскія погляды.

Мяшчанскае званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ханжа́, -ы́, ДМ -ы́, Т -о́й і -о́ю, мн. -ы́, -э́й, м. і ж.

Прытворна набожны або прытворна дабрадушны чалавек; крывадушнік.

|| прым. ха́нжаскі, -ая, -ае.

Ханжаскія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)