по́крывачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да покрыўкі, звязаны з покрыўкай. Покрывачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пенашкло́, ‑а, н.

Порысты цеплаізаляцыйны матэрыял, які вырабляецца са шкла ці шкляной масы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абма́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абмазкі, звязаны з абмазкай. Абмазачны матэрыял. Абмазачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; незак., што.

Разм. Рабіць касматым. Касмаціць матэрыял. Касмаціць валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаматэрыя́л, ‑у, м.

Бярвёны, брусы, дошкі і пад. як будаўнічы і вырабны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклёпачны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з заклёпкай, прызначаны для заклёпкі. Заклёпачныя работы. Заклёпачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарафа́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сарафана; прызначаны для сарафанаў. Сарафанны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэнагра́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да стэнаграмы; які з’яўляецца стэнаграмай. Стэнаграмны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траверці́н, ‑у, м.

Вапнавы туф, які адкладваецца мінеральнымі крыніцамі (выкарыстоўваецца як будаўнічы матэрыял).

[Іт. travertino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шклава́та, ‑ы, ДМ ‑ваце, ж.

Лёгкі цеплаізаляцыйны матэрыял са зблытаных шкляных валокнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)